Ríkisstjórn Íslands tekur upp evru sína og kemst loks í genetískar aðalstöðvar

Ræða frú Thatchers árið 1992 í heild sinni er hér.

 

Ráðherrar ríkisstjórnarinnar afhentu við upptökuna Þýskalandi seðlaveski sín og öll greiðslukort. Skartgripir Jóhönnu voru bræddir á staðnum í klump og honum skipað út. Steingrímur afhenti föt og bifreiðar sínar, lagði sitt fæðingarvottorð og vandamanna inn og gerðist síðan á staðnum meðlimur í grísk-spænska sjúkrasamlagi evrulands, sem framvegis mun lækna hann. Afgangur Össurar Skarphéðinssonar frá Íslandi var afmyndaður úr loftbelgjasamstæðu hans í ríkisstjórnini sem Co2 afgas. Klæðskerasaumuð föt hans höfðu áður verið lögð pressuð og frímerkt inn í evruríkið svo hann kæmist þar í gegn sem óþekkjanlegur sérfræðingur peningamála. Landhelgi Íslands var í leiðinni og sem frekari trygging tekin af íslensku þjóðinni og gerð upptæk. Öll ganga þau æskufélagar á opinberri framfærslu út úr íslenska lýðveldinu full bjartsýni og trausts til að taka sér bólfestu í austurhluta Berlínarborgar, þar sem fyrrum aðalstöðvar seríu-kommaflokka þeirra voru til húsa áður en hin nýju sovétríki Evrópusambandsins lögðu stássið eins og það í Berlínarmúrsrústir var lagt skömmu áður en það í sjálftið sitt gekk. Meðferðis hafa þau auðvitað sinn úttektarskerf af auðlindum Íslands sem komust jú loksins í þjóðareign þeirra í Evrópusambandinu.

 

"They spent what they didn’t have on what was superfluous", Spanish novelist Elvira Lindo wrote in Madrid’s El Pais newspaper on June 20. "Now all they can think about is cutting what is essential."

 

Krabbameinssjúklingar á Spáni — sem vegna greiðsluþurrðar ríkis og sveitafélaga þar í landi í evrum — eru nú sumir hverjir hættir að fá lyf sín á réttum tíma. Heilbrigðiskerfi landsins er komið 700 daga fram yfir síðasta greiðsludag útgjalda. Þolinmæði þeirra fyrirtækja sem framleiða lyfin ofan í evruparadís brusselskra stjórnmálamanna á Spáni er þrotin. Bjarga þarf nú einstaka sjúklingi út af fyrir sig með staðgreiðslum og sérstökum rauntímalegum SWIFT-bankatilfærslum yfir til lyfjaframleiðenda. Bankakerfið í landinu virkar ekki. Það er gjaldþrotið og evruríkissjóður Spánar hefur tæmt það endanlega til að halda sér ofan á evruflotinu þannig að hægt sé að geðjast og veifa aðalstöðvum evrunnar í Berlín, París og Brussel aðeins lengur. Hvert eitt veif þeirra gæti jú fært landinu heim eina lánsevru í einu. Lyfjaframleiðendur eru jafnvel hættir að taka við "ég skulda þér - I owe you" sjálfsskuldaábyrgðum spænskra yfirvalda á pappír. Þeim er ekki treyst fyrir neinu frekar en manni í skuldafangelsi er treyst fyrir blekpenna og skjalapappír.

Kvensjúkdóma- og fæðingalæknar eru hættir að fá lyf til neyðaraðgerða og erfiðra fæðinga undir keisararíki evrunnar. Sjúkrahússdeildir geta ekki lengur keypt krabbameinslyf handa sjúklingum og þurfa að ganga betligang á milli fjármálafyrirtækja út í bæ í leit að lánsfé til lyfjainnkaupa.

Norðan við stirndar strendur íslenskra bartúrista syðst á Spáni og í klukkustundar lestarfjarlægð frá Madríd, átti að byggja nýtt sjúkrahús handa því héraði í evrulandshluta hinnar öldruðu þjóðar og sem er á stærð við fylkið New Jersey í Bandaríkjunum. Ekkert verður af þessum áætlunum. Hið eina og gamla sjúkrahús landshlutans er þess í stað skorið svo mikið og neyðarlega niður að loka þarf heilum hæðum þess. Sjúklingum er síðan staflað upp sem í lofvarnarbyrgjum væru á meðan atvinnulaus þjóðin nagar af sér evruneglurnar í skjólbeltabandalagi Steingríms Jóhönnu og Össurar. 

Jose Soto forstjóri San Carlos sjúkrahússins í Madríd hefur þurft að skera 5000 manna starfslið sjúkrahússins það mikið niður að aðeins er nú pláss fyrir þúsund sjúkrarúm í stað sextán hundruð og fimmtíu á 18 ára starfsferli sínum í ESB-landi Spánar. Í næsta mánuði þarf hann að skera burt 200 rúm í viðbót og eru þá aðeins 800 af 1650 rúmum eftir í skurðarborðslegu faðmlagi sjúkrahússins við evruna.

Þúsund manna hérað Sotorribas sem samanstendur af átta smábæjum með einu apóteki fyrir þá alla, fær eina heimsókn af einum lækni einu sinni í viku. Þessa heimsókn læknisins og lyfjafræðings vilja yfirvöld skera alveg burt, svo að eina samgöngurúta héraðsins njóti sín betur þegar hún ekur allar hinar þrjár vikulegu ferðir sínar út og inn í evruríkið. Þetta er evrupúðurríki hins nýja sovéts Brussels. Kraftaverk gluggatjaldanna, eins og áður. 

Á síðasta ári þurfu 40 prósent spænsku þjóðarinnar að bíða að meðaltali 60 daga eftir að fá náðarsamlegast að tala við einn þeirra sérfræðimenntuðu lækna sem þessi evruþjóð Spánar menntar og borgar fyrir. Biðlistinn eftir að komast í skurðaðgerð lengdist um 17 prósent á síðasta ári þannig að biðtíminn er nú 73 dagar, að meðaltali. Á meðan tekur 150 miljarða nýbyggður evruflugvöllur sig vel út frá loftbelgjasamstæðu ríkisstjórnarinnar yfir Castellon. Engin flugvél né einn einasti farþegi hefur farið um hann frá því að byggingabólugreftri ECB-Aukaseðlabanka Þýskalands lauk á Spáni. Bólan var í verk sett svo eftirspurn gæti myndast handa svo að segja dauðvona Þjóðverjum í kjölfar sameiningar tveggja þýskra öldrunarhagkerfa. Hamast er við skera burt það sem fólkið á Spáni getur ekki án verið og pörtum þess skipað út til fölnaðs yfirelliheimilis Evrópu í Þýskaralandi. Staðan í Grikklandi er enn verri og þaggað er niður í Portúgal með síberjum ESB.

Hið nýja ríki öreiga heimsins er evruríkið. Ástandið innanlands í nýlendum evrunnar er orðið jafn þöggunarþurfi eins og það var í allri 69 ára sögu örbirgðar öreiga hinna gömlu Sovétríkja komma- og sósíalkratatitta frá 1922 til 1991. En fréttaveitu Bloomberg tókst þó að komast yfir nokkra pappíra úr felulitabúðum Brussels. Bifröst Brussels inn í heim þennan hefur nú skilað af sér afkvæmi sínu; hinu nýja tefloníska stórrki uppgefinnar Evrópu; The NSU. 

Árið 1992 varaði Margaret Thatcher við þróuninni í Evrópu og sagði í ræðu sinni að "dagar hinna vansköpuðu stórríkja væru liðnir". En í dag er því miður hægt að umskrifa þessa aðvörun Margrétar Thatchers yfir í rauntíma og segja; The day of the artificially constructed megastate has gone has arrived. Því miður my dear Margaret. Þú hafðir rétt fyrir þér og sást hvað myndi verða.

Það er hið sameinandi hatur valdaelítu meginlands Evrópu á Engilsaxnesku frelsi, kapítalisma og lýðræði sem knýr úrverk hinna nýju evrópsku sovétríkja Brussels, ESB, áfram. Og ekkert annað en það. Ekkert annað. Þetta ESB á á ný eftir að verða ferlegt heimsveldi hins evrópska illa.

 

Krækja

 

Spain Rescue Seen Worse Than Cure As Hospitals Make Cuts 

 

Fyrri færsla

 

Karl-Marx-Stadt er nú í landi x og heitir hvað? 

Athugasemdir

[Gunnar Rögnvaldsson, 8.7.2012 kl. 03:16]

Eins og lesendur sjá hér að ofan gengur smíði hinna nýju sovétríkja Evrópu ansi vel. Hagfræðingurinn Jacques Rueff sem vann fyrir ríkisstjórn Frakklands sagði henni árið 1949 að; L’Europe se fera par la monnaie ou ne se fera pas" - eða - "Evrópa verður byggð með einum gjaldmiðli; annars ekki". Helmútur Smiður (D) og Valrás Giska Estöng (F) fóru samkvæmt eðlilegu kratakomma eðli sínu eftir þessu og byggðu skotpall evrunnar sem heitir ERM. Og sem var og er enn tröllskessa, efnahagslegt viðriðni og drápsvél velmegunar. Afurð fyrirbærisins sést mjög vel á Spáni núna og á Steingrími, Jóhönnu og Össuri. Og í Danmörku. Og í Lettlandi. 

Þó svo að allir borgarar Spánar dræpust undir evrunni þá verður ekki hætt við þetta brjálsemisverk Evrópusovétsambandsins. Enginn sem komið hefur inn í evruna mun lífandi út sleppa. Hið nýja sovétríki Evrópu er komið beyond point of no return.

Það er því sprenghlægilegt að verið sé að veita hagfræðingum og álíka grasösnum peningaverðlaun fyrir að koma með bestu uppskriftina á því hvernig hægt sé að brjótast út úr evrunni. Það er ekki hægt. Betra væri að veita mönnum verðlaun fyrir að sjá inn í sálir fólks.

Til að brjótast úr úr evrunni þarf gífurlegan herafla og mátt kjarnorkuhótunar. Eða vernd Bandaríkjanna. En sú vernd er því miður ófáanleg um þessar mundir. En hún verður það kannski síðar.

[Gunnar Rögnvaldsson, 8.7.2012 kl. 15:03]

Ef einhver hér skyldi ekki átta sig á stöðunni, þá er þess vert að minnast hrollkalda "vorsins" í Prag í febrúar 1968 þar sem Tékkóslóvakía undir Alexander Dubcek reyndi að segja sig einn millímeter út úr Sovétríkjum þeirra daga.

Og ef einhver skyldi heldur ekki átta sig á ummælum frú Thatchers frá 1992 — og sem eru á myndbandinu hér fyrir ofan — þá er það þetta hér sem hún á við; => ekkert ríki á meginlandi Evrópu — og sem þarna á 1992_myndbandinu er akkúrat að breytast í nýtt sovétríki Evrópusambandsins — getur sett sig upp á móti Þýsk-Franska öxulveldinu.

Hlutverk Brusselhallar er að vera Ottóað felulitað altari öxulsins þar sem öll önnur ríki meginlands Þýsk-Franska öxulveldisins koma til að játa undirgefni sína og til að meðtaka hin einu sannindi Þýskalands og Frakklands, sem alltaf eru niðurrituð og drituð í Berlín og Praís. Langt fjarri öllu sem kallast lýðræði og vilja fólksins. Svo er bara kyngt þegar til hallar er komið.  

Þetta er sjálft hesthús asnakerru De Gaulle's; en hann sagði að ESB væri "hestur og kerra"; þar sem Þýskaland væri hesturinn og Frakkland kúskurinn.

Fyrir öll aðildarríkin er ESBið frá upphafi skapað og hannað til að vera 70 ára Watergateian stjórnarfarslegar úrýmingarbúðir á meðan nýju sovétríki Evrópu eru undir stofnun.

Velkomin í hin nýju evrópsku sovétríki Brussels; ESB. 

[Gunnar Rögnvaldsson, 8.7.2012 kl. 15:21]

Hefði Nixon verið uppi í Evrópu þá hefði hann fengið varanleg og æðstu verðlaun fyrir Watergate frammistöðuna og verið útnefndur sem forseti Brussels og verndarengill allra sáttmála ESB.

En Watergate Nixons í Bandaríkjunum varaði þó aðeins í nokkra mánuðu þar sem hann undir umsátri fimmtu herdeildar sá sig tilneyddan til að reka sína eigin prívat ríkisstjórn, utanríkisráðuneyi og leyniþjónustu frá herbergi sínu.

Watergate er það nálægasta sem Bandaríkjamenn hafa nokkru sinni komist hinu daglega stjórnarfari öxulveldis Evrópusambandsins.

[Sigurður Ragnarsson (IP-tala skráð) 11.7.2012 kl. 23:59]

Jyllands-Posten segir í dag ljóta sögu frá Spáni, sem ESB eigi stóran þátt í, þótt ég sé ekki nógu vel að mér til að skilja svona mikil vandræði: http://jyllands-posten.dk/international/europa/article4777187.ece