Stýrivextir virka, alltaf

Það er einmitt þess vegna sem kvartað er undan þeim. Þó svo að þeir virki ekki alveg einir, eins og skot og samtímis út um allan heim, þá virka þeir samt. Alltaf. 

Það tekur um það bil fjögur ár að berja niður miðlungs einnar tölu verðbólgu. En það fer þó einnig eftir því hversu trúverðugt sjálft verðbólgumarkmiðið er, sem unnið er að. Fyrir ungt land og unga ekki_esb_elli_þjóð sem ennþá er að byggja upp land sitt eftir nýlendutíma, þá myndi ég segja að ákveðin verðbólga sé afar eðlileg og af hinu góða. En það þarf samt að hafa stjórn á henni. Og það er hægt með stýrivöxtum og verðbólguvísitölu sem viturlega er tilstillt og tekur ekki fullt mið af mest flöktandi þáttum hennar.

Mikilvægasta verkfærið er þó hinn alhliða Þórshamar seðlabanka gagnvart ríkisstjórn, þingi og aðilum atvinnumarkaðs. Þórshamar þessi er vandmeðfarin og mikil bygging. Hann er þegjandi ósýnilegt loforð um gagnkvæma tortímingu á ríkisstjórninni, stefnu hennar, þinginu öllu og aðilum vinnumarkaðs, ef út af strikuðum stíg seðlabankans er farið og þegar unnið er gegn honum. Þessi terrorbalance verður að vera til staðar. Skýr og óvéfengjanlegur. Að nota hann er bæði list og erfitt handverk. En lærist samt.

Hin nýja peningastefna seðlabankastjóra á hendur íslenska ríkinu (mér og þér), sýnir skemmdarverk ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur á Seðlabankanum í ólíðandi skæru ljósi. Hún er bein afleiðing myrkraverka. Og Seðlabankinn á því á hættu og er reyndar þegar að breytast í framköllunarherbergi ríkisstjórnar Jóhönnu og Steingríms; þ.e.a.s í myrkrakompu.

Þjóð sem berst í bökkum og þjáist eftir áföll á meðan veruleikafirrt ríkisstjórn fær ekna til sín peningastefnu úr seðlabanka í ökubifreið með lögfræðingi, veit að um mikið meira en meiriháttar myrkraverk er hér um að ræða.

Hér batnar ekkert á meðan þessi umboðslausa svikamylla Jóhönnu og Steingríms er við nokkur völd. Það voru grátleg ófyrirgefanleg mistök að nauðga og rúlla yfir sjálfan Seðlabanka lýðveldisins í bankahruninu. Hreint grátlegt og ófyrirgefanlegt skemmdarverk. Þvílík sóun á uppbyggingartíma, orku og tækifærum hefur hvergi sést. Allt skemmdarverkið og afleiðingar þess skrifast á hina mörgu reikninga hinnar tæru vinstristjórnar, sem komst til valda á vafasaman hátt.

 

Það eina sem við getum gert er að byggja nýjan Þórshamar til að rústa aðför ríkisstjórnar Jóhönnu og Steingríms að öllu hér.

 

Seðlabankinn er stofnun sem þjóðin þarf að geta reitt sig á og þótt vænt um þegar sótt er að henni. Stofnun sem er lögmætur Þórshamar fólksins gegn ógnarstjórn eins og þeirri sem hér er nú.

Meira um seðlabanka hér: Seðlabankinn og þjóðfélagið

 

Fyrri færsla

 

Að tryggja sig gegn hagsæld; DDRÚV stofnar leshring um samyrkjubú ESB

 

Athugasemdir

[Jón Steinar Ragnarsson, 27.3.2012 kl. 18:18]

Burtséð frá þessu og af því að þú deilir með mér aðdáun á ESB, þá var gleðilegt að vita til þess að lýðræðisandinn er í sókn þar. Nú fá Írar að kjósa um það hvort þeir láta af hendi efnahagslegt fullveldi og fjárráð til bandalagsins. Það eru náttúrlega skilyrði á spýtunni. Annað hvort kjósa þeir Já eða þeir fá engin frekari lán til að skrimta.

Do or die. Yes or go to hell. Ný version af lýðræði og nokkuð skapandi.

[Gunnar Rögnvaldsson, 27.3.2012 kl. 18:31]

Kjósa aftur. Og aftur.

Húsleit að kosningaloforðum og skjaldborgarummerkjum í Stjórnarráðinu verða líklega ekki framkvæmdar með kastljóskösturum Seðlabankans í dag. Embættismenn peningastefnunnar eru uppteknir við vinnu sína. Bifreiðar koma og fara. Með svörtum gluggum.

Með leshring á hendi

[Jón Steinar Ragnarsson, 27.3.2012 kl. 20:44]

Mér mfinnst magnaðm hvað ESB er orðið opinbert og frjálslegt í ofbeldinu. Submit or die, er kunnuglegt slogan í öðru samhengi.  Þeir hóta þjóðarmorði sí svona ef þjóðin lætur ekki veskið af hendi, svo þeir geti ráðstafað til sín greiðslum af björgunarpökkum til handa ótýndum glæpamönnum.  Helvíti er rétt að opnast á Írlandi. Það verður orðið Albanía á 0,5.  Það vantar greinilega fleiri láglaunasvæði í fjórfrelsið til að fóðra verksmiðjurnar með ódýru vinnuafli.

Mér finnst þetta próspekt svo brjálæðislegt ef það er skoðað í samhengi að ég er gapandi yfir að heyra hvorki né sjá nokkurn stinga niður penna varðandi málið. Mest er ég hissa á Írum að vera ekki búnir að gera blóðuga uppreisn. Nei...meirhlutinn er að hugsa um að kjósa sig út af lista sjálfstæðra þjóð og kalla yfir sig skattpíningu og nauð, svo borga megi glæpahyskinu, sem kom þeim á þennan stað.