Kjörseðlar eða pöntunarseðlar

 

Hvað skiptir máli.

 

Það sem alltaf skiptir mestu máli er að fá sjálfa pöntunina. Að vera samkeppnishæfur. Þetta er pretty fundamental, ekki satt?

 

Og svo að geta uppfyllt pöntunina stundvíslega, til dæmis með því að eiga góð skip og flugvélar. Að græða oftar á pöntuninni en ekki, er einnig mikilvægt, skyldu sumir ekki vitað það. Það þýðir að tekjur verða oftar að vera stærri tala en útgjöld.

Spurningin um hvernig greitt er og með hverju, verður alltaf eins og gengur og gerist um allan heim. Aðeins aular þykjast ekki geta stundað utanríkisviðskipti við önnur lönd nema að þau noti sömu mynt og maður sjálfur. Sovéthugarríki útskipunarhafnar Rotterdams eru dauð og grafin. Og reiknivélar eru fyrir löngu uppfundnar. Sími og Internet hafa einnig verið tekin í notkun.

 

Ég get ekki séð að of margir stjórnmálamenn skilji þetta. Er það nokkuð og kannski vegna þess að þeir eru stjórnmálamenn? Afpantaðir jólasveinar á kjördag eru óskemmtileg sjón. Kva, varstu afpöntuð?

Engum nema minnsta fljótandi forsætisráðherra heimsins í peningamálum lætur sér detta í hug að afpanta vörur frá átjándu stærstu eyju heimsins vegna skorts á reiknigetu. 

Ferill pöntunar í utanríkisviðskiptum

• Pöntun kemur frá Japan
• Samið er um afhendingu og greiðsluskilmála
• Varan er send á næstu stóru höfn, til dæmis Rotterdam.
• Holland er þá transit-land í praxís
• Þar er vörunni umskipað og annað skipafélag tekur við
• Áfangastaður vörunnar er Ástralía
• Umboðsmaður norska söluaðilans í Japan sá um kaupin
• Frá Ástralíu er 1/10 hluti vörunnar sendur með flugi til Nýja Sjálands
• Greiðslan fer fram í þeirri mynt sem gagnast báðum aðilum best
• Hagstofa Íslands skráir þennan útflutning sem utanríkisviðskipti Íslands við ESB, því hún veit ekki betur
• Hún GETUR ekki vitað betur
• DDRÚV segir svo landsmönnum í kastljósi frá þessum glæsilegu utanríkisviðskiptum Íslands við ESB. Þar fer allt til ESB.
• Enginn hefur samt minnst hér á EES, ESB, evru né neitt. Enda algerlega ástæðulaust. 

Svona hafa utanríkisviðskipti Íslendinga alltaf verið. Fáir hafa örugga vitneskju um neysluland. Oft eru þau mörg. Nema að forsætisráðherrann vilji láta lögregluna skammta fyrirtækjum landsins pantanir.

 

Fiskútflutningur Dana til Íslands er tölu verður. En þegar nánar er skoðað í gagnagrunn DST kemur í ljós að þeir allir gullfiskar. Hvernig skyldi standa á þessu? Danir standa sem sagt í fiskútflutningi til Íslands. Hvað segir minnsti fljótandi forsætisráðherra heimsins í peningamálum við þessu.

Að fá sjálfa pöntunina er alltaf mikilvægast.

 

Í eðli sínu er mjög erfitt að vera seljandi. Það krefst mikils. Það er alltaf auðveldast að vera bara kaupandi. Eins og útrásarvíkingar voru flestir. Þeir keyptu og keyptu en gátu sjaldnast selt neinum neitt.

 

Fjársterkustu framtíðarneytendur heimsins eru ekki í Evrópusambandinu. Þar eru þeir líkamlega orðnir of gamlir. Og þeim mun fækka hratt. Allur vöxtur danskra dótturfélaga erlendis er því fyrir utan ESB

 

Fyrri færsla

 

Fyrirbærið Jóhanna; svo gott sem ónýt