Leikreglur lýðræðis mölbrotnar af valdaklíku Evrópusambandsins

Þar með er sannað svart á hvítu að þær leikreglur sem lýðræðisríki margra landa Evrópusambandsins áður fyrr voru byggð á, hafa verið brotnar, útþynntar eða sniðgegnar í stórum stíl í nær öllum löndum Evrópusambandsins. Þetta er gert með fullum vilja svo þvinga mætti yfir höfuð þegnanna yfirríkislega útlenda löggjöf og jafnvel heila nýja yfirríkislega stjórnarskrá, algerlega án samþykkis og yfirleitt án vitundar þegnanna. Þetta er sú ályktun sem hægt er að draga af úrskurði hæstaréttar Danmerkur. En rétturinn staðfesti í gær að full ástæða er til að ætla að ríkisstjórn Danmerkur hafi framkvæmt og aðhafst gegn betri vitund og brotið stjórnarskrá landsins með því að innleiða Lissabon sáttmálann svo kallaða í Danmörku. Sáttmálinn er ný stjórnarskrá Evrópusambandsins í dulargerfi lagalegrar föðrunardeilar elítu- og stjórnmálaklíku Brusselveldsins. Reynt er á leynilegan hátt að færa valdið og sjálfsákvörðunarréttinn frá fólkinu í þjóðríkjunum yfir til fámennrar valdaklíku að fyrirmynd Sovétríkja 20. aldar og Evrópu 19. aldar: Lissabonsagen

Þetta þarf að gera á Íslandi varðandi þá aðila sem tókst að afvegaleiða og villa um fyrir sumum auðtrúa þingmönnum á Alþingi Íslendinga og sem svo í framhaldi af því hafa innleitt mafíulegar starfsaðferðir innan ríkisstjórnar Íslands, síendurtekið logið að þjóðinni um hvað umsókn inn í Evrópusambandið þýðir í raun og veru, og síðan á hinn mafíulegasta hátt logið því að þjóðinni að verið sé að kíkja í einhvern pakka sem er ekki til, stendur ekki til boða og er fullkomlega upploginn. Þetta fólk þarf að lögsækja og draga til ábyrgðar. Þessar mafíuaðgerðir valdaklíkunnar hafa kostað lýðveldið stórfé á válegum og erfiðum tímum og skaðað hagsmuni almennings verulega.

 

Lögsóknin ætti einnig að ná til ríkisútvarpsins, RÚV, sem virðist vera á mála hjá valdaklíkunni og hefur stofnunin brugðist hagsmunum almennings á hinn grófasta máta. Hægt er að líkja RÚV við fréttastofuna Tass á tímum miðstjórnar kommúnistaflokks Sovétríkjanna, eða sem málpípu valdaklíku. Íslenskir skattgreiðendur eru á lögboðinn hátt þvingaðir til að fjármagna fréttastofu þessa áróðursmiðils. Hún svífst einskis.   

 

Fyrri færsla

 

Vilja að fjármálaráðuneyti og/eða ríkissjóður Evrópusambandsins verði settur á laggirnar 

Fá að lögsækja Lars Løkke

Athugasemdir

[Júlíus Björnsson, 12.1.2011 kl. 17:05]

Í raun er þetta ekki leynilegt í frönsku og þýsku yfirstéttarmállýsku útgáfunum af Milliríkja samningunum. Allir sem vildu gátu líka lesið Mein Kamp á sínum tíma, ef þeir voru læsir.

Hugmyndin er alltaf sú sama : upphaf þjóðarlíkamans að hætti Rómverja hinna fornu: sem réð sínum heimi í 1000 ár.

Frumskjöl=Protocol viðbót við Milliríkja samninga eiga það flest sameiginlegt, að veita sitjandi framkvæmdavaldi undanþágu frá lögum Brussell meðan heimfærsla viðkomandi laga er ekki orðin að veruleika. Það er vantar þjóðaratkvæðagreiðslu um lögin.

Augljóst er líka að í raunverðmætaframleiðslu samdrættinum  í EU næstu árin, kemur það vel úr fyrir Þjóðverja og Frakka að eiga digra vara eða jöfnunarsjóði í Fjárfestingabanka Evrópsku Sameiningarinnar. Vaxandi kreppa í Meðlima-Ríkjum hefur líka þann kost að þjóðaratkvæðagreiðslur ganga yfirleitt hraðar fyrir sig. 

EU er greinlega með ráð til að halda atvinnuleysi í 10% og lækka launkostnað vinnuaflsins í heildina. Stefna er að koma niður Varnarstofu og öðlast sömu yfirráð yfir Atlandshafinu  eins og Evrópa hafði. Einnig er grunnur 5 ríkja blokka að verða að veruleika og stór efling á skráðum mannafla til varna  sem eiga að tryggja betri alþjóðleg viðskipti af hálfu Brussell.

Þeir sem vanmeta greind ráðandi Ríkja í EU, vaða villu síns vegar.  

[Jón Steinar Ragnarsson, 13.1.2011 kl. 21:53]

Jesúsmaría.

[Júlíus Björnsson, 13.1.2011 kl. 22:07]

Fréttastofur EU hafa altaf verið hollar húsbændum sínum. Allir þegnar í Ríkjum Þroskðara Ríkja búa við leyniþjónust eftirlit til að tryggja að þeir geri ekkert sem skaði hagsmuni Ríkisins sem á í hlut. Þessi hollusta er algild í flestum Ríkjum á meginlandinu. Þess vegna er í lagi að sleppa þegnunum til annarra ríkja að fjárfesta.