Írland á engan Davíð Oddsson. Bréf frá Dyflinni.

Hér heima er okkur sagt að Davíð Oddsson hafi skaðað hagsmuni Íslands. Samt var hann einn fárra sem bæði sagði og gerði það sem best var fyrir Ísland. Svona manns er sárlega saknað í höfuðborg Írlands.

 

"Iceland is an obvious model for us. In a referendum, her voters have already rejected a proposal to pay back their banks’ creditors, who will take major losses." 

 

Munurinn á Íslandi og Írlandi er ekki einn bókstafur. Nei, hann er sá að Ísland er fullvalda ríki sem á sína eigin mynt. Það er Írland ekki. Það er ekki fullvalda. Það er berstrípað Evrópusambandsland án myntar og getur ekkert gert sér til sjálfshjálpar. Það á raunar fátt eftir, nema að pakka saman og loka. Því miður.  

Evrópusambandið kom til Dyflinnar í síðustu viku, tók fram fyrir hendur ríkisstjórnar landsins, handjárnaði Alþjóða Gjaldeyrissjóðinn, og stakk skuldum sem nema helmingi þjóðarframleiðslu Írlands ofaní þegar stórskuldugt heimilisbókhald allra landsmanna Írlands. Fyrir þetta ógagn er svo krafist óheyrilegra okurvaxta. Á mannamáli heitir þetta að láta írskan almenning bjarga Brussel frá því sem hlaut að koma að, eftir þriggja áratuga stansausa valdníðslu og pólitískum sem efnahaglegum undangreftri í Evrópu. Fátt skítapakk sögunnar kemst í hálfkvisti Brusselelítuna.   

Reiðin er þvílík að áköfustu Evrópusambands-aðdáendur Írlands eru aðframkomnir af sorg og reiði. Landinu þeirra hefur verið fórnað á altari myntarinnar evru, sem engum hefur gagnast, nema samskonar fjárglæframönnum og komu fjármálakerfi Íslands á kné. Munið ávalt að bankar okkar fóru á hausinn inni í miðju ESB. En Ísland var svo ljónheppið að það átti einn mann sem heitir Davíð Oddsson. Einn góðan, ásamt nokkrum öðrum - og svo Geir H. Haarde.

Brusselveldið og seðlabankinn á snjóþrúgunum frá Frankensteinfurt, gekk um á skítum fótabúnaði sínum í því sem hugsanlega er hægt er að líkja við stjórnaráðið okkar hér heima. Veldið frá Brussel skipaði ríkisstjórn Írlands fyrir verkum með offorsi, gekk svo burt frá öllu sem þeir sönnu drulluháleistar sem ég alltaf hef vitað að þeir væru. Evrópuelítan var komin til Dyflinnar til að bjarga sjálfri sér og myntinni ömurlegu. Til helvítis með smáþjóðina írksu. Við ráðum, þið þegið, þið eruð núll, eruð örsmátt ESB-ríki í okkar veldi. Við eigum ykkur.      

Munið þið ESB-lygina um:

Regluverkið mikla sem átti að vera svo til fyrirmyndar

Bakhjarlinn mikla

Þúsund ára myntina evru 

Að deila fullveldinu með öðrum væri svo gott

Finnsku leiðinni hennar Jóhönnu sem er lygi

Lánstraustið sem átti að aukast við það að sækja um ofaní drullupoll ESB

Vextirnir sem áttu að lækka - og hækka úr öllu samhengi við skynsemina 

Traustið sem átti að aukast við að sækja um 

Lýðræði sem átti að batna við að leggja það niður

 

Listinn er endalaus, en algerlega fullur af ósannindum, falsi og óheiðarleika

Aumingjaveldi ríkisstjórnar Íslands hér heima er ömurlegt. Þessi ríkisstjórn mun fara inn í Íslandssöguna sem örverpi og ónytjungar á launum við að eyðileggja hér sem mest á sem skemmstum tíma. Forsætisráðherrann, utanríkisráðherrann og sérstaklega fjármálaráðherra Íslands (sem pólitísk græðgi bar ofurliði á fimm sekúndum) eru að verða smæstu örverpi nútíma sögu lands okkar. Ekkert mun lagast hér á meðan þessi dragnót rekur um með völdin í forarpytti Samfylkingarinnar og stórkosningasvikara Íslands, mannsins í Vinstri grænum. 

 

Eins og hinn nú reiði ESB-aðdáandi, Barry Eichengreen prófessor við Berkeley í Kaliforníu, skrifaði í Handlesblatt í gær: "John Maynard Keynes, sem þekkti málið um stríðsskaðabætur ákaflega vel, sagði eftirfarandi; að vera leiðtogi krefst þess að sannleikurinn sé sagður miskunnarlaust." Það gerði Davíð Oddsson hér heima. Hann þyrftum við að hafa sem leiðtoga á Íslandi núna. Hans er sárlega saknað.   

 

"As John Maynard Keynes – who knew about matters like reparations – once said, leadership involves “ruthless truth telling.” In Europe today, recent events make clear, leadership is in short supply. | á þýsku: Handelsblatt | á ensku: Irish economy blog 

 

Hér er bréfið frá Dyflinni. Það er eftir hagfræðinginn og (fyrrum?) Evrópusambandsaðdáanda Kevin O'Rourke og birtist á Eurointelligence: Letter from Dublin (ath; vefþjónn Eurointelligence virðist vera niðri (orsök? krækja á blog Paul Krugmans?), því hef ég í leyfisleysi útbúið PDF skrá af bréfi Kevin O'Rourke frá Dyflinni - og viðhengt það sem skjal hér neðst í færslunni)

 

"nothing quite symbolised this State’s loss of sovereignty than the press conference at which the ECB man spoke along with two IMF men and a European Commission official. It was held in the Government press centre beneath the Taoiseach’s office. I am a xenophile and cosmopolitan by nature, but to see foreign technocrats take over the very heart of the apparatus of this State to tell the media how the State will be run into the foreseeable future caused a sickening feeling in the pit of my stomach.

 

 

Og svo er þetta hér til viðbótar. Bein tilvitnun úr borgaralega ESB-falsinu þann 12. janúar 2009.   

 

Allir erlendir álitsgjafar sem fjallað hafa um íslenska vandann - þeirra á meðal Willem Buiter og Richard Portes - hafa kallað eftir brottvikningu seðlabankastjóra. Brottvikning myndi senda fjármálamörkuðum heimsins merki um að Íslandi væri alvara með að koma sér aftur á beinu brautina.

 

Muhahah ha ha ha ha ha hah ha hah hah ha hha! Senda merki!! Ha ha haha ha

 

Verst er að smjörfjallið Willem Buiter er kominn með evru-hatt úr álþynnu og felur sig nú undir skrifborðunum í banka sínum. En hann segir að írska málið sé bara byrjunin á upphafi óperunnar um gjaldþrot ríkja Evrópusambandsins. Senda merki!! Ha ha haha ha

 

   

 

Buiter’s Bombshell

Despite the recent drama, we believe we have only seen the opening act, with the rest of the plot still evolving. Although we have not had a sovereign default in the AEs since the West German sovereign default in 1948, the risk of sovereign default is manifest today in Western Europe, especially in the EA periphery. We expect these concerns to extend soon beyond the EA to encompass Japan and the US.

Accessing external sources of funds will not mark the end of Ireland’s troubles. The reason is that, in our view, the consolidated Irish sovereign and Irish domestic financial system is de facto insolvent. The Irish sovereign cannot from its own resources ‘bail out’ the banks and make its own creditors whole. In addition, a fully-fledged bailout (permanent fiscal transfer) from EA partners or the ECB is most unlikely. Therefore, either the unsecured non-guaranteed creditors of the banks, and/or the creditors of the sovereign may eventually have to accept a restructuring with an NPV haircut, even if it is not a condition for accessing the EFSF or the EFSM at present . . 

 

Irish Economy Buiter’s Bombshell (PDF) 

 

Ekkert af þessu mun koma fram í ESB-DDR-RÚV. 

 

Fyrri færsla

 

Geir H. Haarde kemst ekki, - í ríkisréttinn 

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Letter from Dublin