Evrópusambandið er 84 milljón fátæklingar og 22 milljón atvinnuleysingjar.

Samkvæmt upplýsingum miðstjórnar ráðstjórnarríkis Evrópusambandsins í Brussel, eru nú 84 af 500 milljón íbúum Evrópusambandsins fátæklingar. Og fjöldi atvinnuleysingja í ESB er heilar 22 milljónir manns. Takið eftir að hér er um lifandi mannlegar verur að ræða, ekki evrur. En það er örugglega alger tilviljun að orðin evra og vera eru svona keimlík í munni (þau flækjast dálítið í neðri vörinni). Miklu meiri áhersla er þó lögð á evrur en verur í ráðstjórnarríki Brussel. Það er vegna þess að miðstjórn ESB er illa við fólk, það þvælist svo fyrir. 

Rétt og satt atvinnuleysi í ESB er líklega hátt í tvöfalt hærra en þetta, því svo miklu af fólki Evrópusambandsins hefur verið hent á ruslahaugana á síðustu þremur áratugum. Hent í kassageymslur ríkisins.    

 

 

 

Þetta er mesta fátækt og atvinnuleysi í ESB-löndum frá lokum seinni heimsstyrjaldar Evrópu. En henni, styrjöldinni, lauk með sigri Bandamanna árið 1945. Skyldi þetta mikla framboð af atvinnuleysingjum og fátæku fólki vera árangurinn af Evrópusambandinu sjálfu? En ESB hefur jú evrur og Brussel í Belgíu. Hvernig gat þetta þá gerst? Af hverju er Grikkland gjaldþrota eftir 29 ára veru landsins í Evrópusambandinu? Og eftir 86,4 miljarða evrur í fátæklingaaðstoð frá miðstjórn lands- og mannréttinga í Brussel. Þetta hlýtur að kalla á enn meira og enn sterkara Evrópusamband, og miklu miklu meiri ordnung. 

Af hverju er hagvöxtur næstum horfinn í Evrópusambandinu og sérstaklega á evrusvæðinu? Af hverju hefur atvinnuleysi í ESB verið á bilinu 8-10 prósent í samfleytt 30 ár? Af hverju er Evrópusambandið að breytast í háborg nútíma eymdar og hnignunar? Hvað er að? Virkar ESB ekki? Er Evrópusambandið kannski á leiðinni að verða hin nýju Sovétríki okkar tíma? Er von að maður spyrji. En svarið er því miður já. Framtíð ESB er mjög svört - og hættuleg.  

 

 

 

Skyldi Steingrími J. Sigfússyni stórkosningasvikara Íslands takast að gera land okkar fátækt á ný? Eigum við að biðja saman, - eða kjósa?

Já, vel á minnst; Eins og þið kannski munið spáði Lars Christensen, æðsti ESB-prestur hjá Danske (over) Bank, að verðbólgan yrði 50 til 75 prósent á Íslandi eftir hrun. Verðbólga er því engin. Líður ykkur ekki annars vel í ekki-verðbólgunni? Nú hafið þið skoðað kosti og galla ekki-verðbólgu. Skoðað í þann pakka. Það er svo gaman að skoða upp í byssuhlaup. 

Krækjan: Det fattiga Europa - Ledare - Piteå-Tidningen

 

Fyrri færsla

 

Markaðurinn skilur ekki evruna, segir hann