Leita í fréttum mbl.is

Hræðslubandalagið sigraði í Frakklandi

Nýr forseti Frakklands verður Emmanuel Macron. Hann verður forseti vegna þess að þjóðin vildi hann ekki. Hann fór eftir leikreglunum og er því réttkjörinn útilokunar-forseti fólksins sem vildi hann ekki, en fékk hann samt, frekar en Blum, eins og hrópað var þegar sumir menn sögðu "frekar Hitler en Blum", sem þess utan var Gyðingur. Hitler var þá talinn berja hagsmuni þeirra betur á brjósti sér, svipað og Evrópusambandssinnar sjá nú sína hagsmuni marða gula og bláa á brjósti Macrons, sem einu vörnina fyrir þá gegn frönsku þjóðinni, sem örvæntir meira og meira um framtíð sína

Svo nú stendur Macron forseti fyrir þeim 3/4 kjósendum sem hefðu kosið Sósíalistaflokk Hollande en gerðu það ekki vegna þess að leiðtogar þess flokks brugðust kjósendum sínum. Þeir hræðslu-kusu því í síðari umferð þann sem þeir héldu að gæti komið í veg fyrir eitthvað. Macron er ekki þeirra maður í embætti, en hann er það samt. Sko til

Svo hræðslu-fékk hann í síðari umferð 1/3 hluta af kjósendum hægri flokks Repúblikana, sem brugðust kjósendum sínum líka, einu sinni enn. Þeir hræðslu-kusu Macron til að koma í veg fyrir eitthvað. Hann er alls ekki þeirra maður í embættinu, en er það samt

Og helming fékk hann í síðari umferð af kjósendum eins konar kommúnistaflokks hundrað prósent skatta, til að koma í veg fyrir eitthvað. Macron er alls ekki þeirra maður. En er það samt

Macron er því eftir síðari umferð orðinn réttkjörinn fulltrúi næstum allra sem eru til vinstri, en sem vildu hann helst ekki. Hægri hliðin er 80-prósent-ekki til í hinum nýja Macron-forseta. Og 12 prósent vildu ekki kjósa neinn og skiluðu auðu. Og extra 12 prósent, miðað við fyrstu umferð, vildu alls ekki kjósa neinn á borðstólum ESB-hirðarinnar núna, en sem kusu hins vegar í fyrri umferðinni

Svo mun koma í ljós hvernig forseta Stokkhólms-heilkenni síðari umferðar gengur að stjórna í Frakklandi. Mun þjóðin læra að elska þann sem hún vildi ekki en fékk samt?

Þarna var kosningakerfi "verkefni-óttans" að skila niðurstöðum. Henni verður að kyngja og virða, því þetta er það kerfi sem er, en sem mætir samt sívaxandi innvortis óánægju. Tekist hefur einu sinni enn að koma í veg fyrir að óskafulltrúi fólksins verði við völd. Og hinumegin þeirra landamæra þar sem 60-70 prósent Frakklandsmegin kusu Marine Le Pen, já þar fagna gul-bláir yfirmenn ESB-hirðarinnar ákaft í sínum búkner

Það er að segja í sjálfu Þýskalandi sem stofnað var til sem Sambandsríki-óttans -það var árið 1871 stofnað af Bismarck til að verjast samkeppni- já það ríki er enn að ryðja sér til rúms á meginlandi Evrópu. En vegna þess að það var stofnað sem Sambandsríki óttans, til að koma í veg fyrir samkeppni, þá varð það eina landið í veröldinni sem hýst gat Helförina hnökralaust. Og þannig er nú það. Slíkt er áhrifavald óttasamsteypunnar

Hindra verður, hvað sem það kostar, að þjóðarvilji nái fram að ganga. Þjóðaróviljinn hefur því náð fram að að ganga á meginlandi Evrópu, einu sinni enn. Og hann gengur í takt

Verður nú kosið aftur þangað til rétt niðurstaða fæst? - eða verður annað kölska-eyrað rifið af Marine Le Pen með hrossaklippum í pólitískri fegrunaraðgerð og hún sett í stað Macrons sem réttkjörin í forsetaembættið, eins og gerðist þegar Frakkar höfnuðu stjórnarskrá Evrópusambandsins 2005, en fengu hana yfir sig samt. Það efast ég um

Allir hljóta nú að sjá hvers vegna Evrópusambandið fékk friðarverðlaun Nóbels. Röksemdafærslan fyrir þeirri veitingu var cirka svona: Hermenn Hitlers börðust hart og af miklu hugrekki. En samt hlutu þeir lítinn heiður. Það var súrt fyrir þjóð þeirra og þá sjálfa, sem hetjur. En hugsið um þetta: hefðu þeir þrátt fyrir allt sigrað, þá er líklegt -og reyndar staðreynd- að þegar þeir loksins gátu snúið heim til fjölskyldu sinnar á ný, að sigur þeirra hefði þá þegar komið því til leiðar að búið væri að útrýma henni, er hinir hugrökku stæðu loksins sem hetjur á stofugólfinu heima. Evrópusambandið er -enn sem komið er- pappírsútgáfa þessa kerfis. Því verður að kála, áður en það kveikir í Evrópu. Frakkar hefðu átt að óhlýðnast siðferðilega ólögmætum skipunum ESB-hersins í gær, því þjóðarheimili þeirra er í húfi

Dauður Adolf Hitler er ennþá mikilvægasti stjórnmálamaður Evrópu. Og þetta lagast sennilega aldrei, því ónýtar stofnanir meginlandsins ráða för

Fyrri færsla

Algert vænghrun vinstrisins - og forsetakosningar í Frakklandi


Bloggfærslur 8. maí 2017

Höfundur

Gunnar Rögnvaldsson
Gunnar Rögnvaldsson

Búseta: Ísland.
Reynsla: 25 ára búseta í ESB og fyrirtækja-rekstur í DK/ESB frá 1985 til 2010. Samband:
tilveraniesb hjá mac.com

Ég er hvorki skráður á Facebook, Twitter, Linkedin né á neinum öðrum "félags-vefjum". Aðsetur skrifa minna er einungis að finna hér á þessari síðu og á tilveraniesb.net og í blöðum og tímaritum

Bloggvinir

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband