Kína veikist og Rússland veslast upp

Það er til marks um furðumikla firru hve margir eru áttavilltir þegar að málefnum Kína og Rússlands kemur

Staða Kína sem ríkis er sú, að gripið hefur verið til þess gamla og vonlausa ráðs að gera forsetann að full-hertum einræðisherra. Hann var hertur, en almennur borgarinn var hins vegar skertur, vegna þess að nú á að reyna, eina ferðina enn, að halda landinu saman með stórhertum terror, hrikalegum úthreinsunum og eignarnámi. Þetta er svo stórt og blikkandi veikleikamerki að engum nema hámenntuðum mönnum í gömlum sovétfræðum, alþjóðakukli eða slíku dettur í hug að túlka slíkt sem merki um styrkleika. Staða Kína er sú að það þarf á harðasta einræðisherra að halda til að halda sér saman sem ríki, því þar gengur flest hroðalega illa. Svo illa að hertur einræðisherra er settur fólkinu til höfuðs og hersýningar settar á svið suður í höfum og norður á hjörum, til þess eins að slá ryki í brostin augu borgaranna. Einræðisherrann og flokksklíkan í kringum hann veit auðvitað vel hvaða hörmungar eru í vændum. Þess vegna þarf að hella stórauknu einræði út í steypuna svo að hún hafi séns á að halda hinu kínverska misfósturs-klístri flokksins saman. Engin járnabinding er í þeirri steypu. Hún er bara einn gamaldags bunker í kringum komma með fjögur þúsund ára steypuklossa í bakpoka

Rússland er núna á sínum síðustu árum sem eitthvað er líkist því ríki sem varð til á meðan olíuverð var yfir 80 dalir tunnan. Þrír fjórðu hlutar ríkisfármala Rússlands koma frá orkusölu og varasjóðir þess frá henni eru nú að tæmast. Rússland getur ekki lengur sent peninga út í jaðrana sem halda ríkinu saman og verja það. Það hefur ekki efni á því. Almenningur er að missa þolinmæðina og ríkisstjórnin getur ekki lengur fóðrað hann á hersýningum í Austurlöndum nær. Förin þangað hafði engan annan tilgang en að reyna að blekkja kjósendur heima fyrir. Lágt olíuverð tók tappann úr Sovétríkjunum sálugu

Kína og sérstaklega Rússland eru að veikjast stórlega. Því veikari sem þau verða, því hættulegri eru þau sem ríki. Stórhættuleg öðrum ríkjum, en þó sérstaklega hættuleg sínum eigin borgurum. Þessi tvö ríki eru að komast í steik. Þau eru að veslast upp og mikil hætta mun stafa frá einmitt því ferli

Ef það eru einhver tvö stórríki sem þola ekki návist hvors annars þá eru það Rússland og Kína

Aldir Bandaríkja Norður-Ameríku eru að renna upp. Þær næstu aldir mun pólitískan stöðugleika að mestu aðeins vera að finna einmitt þar. Allur landmassi Evrópu-Asíu (EurAsia) og Austurlanda nær er að þykkna upp. Og hann mun aðeins halda áfram að þykkna- og brotna upp. Í ótal spóna

Aðeins vesturhvel jarðar verður pólitískt stöðugt. Þar á Ísland sem betur fer heima, en ekki Evrópa. Línan milli austur- og vesturhvels jarðar liggur í gegnum Greenwichþorp Bretlandseyja. Og Stóra-Bretlandið það, haggast bara ekki

Fyrri færsla

Smíði nýs NATO heldur áfram. Theresa May flaug til Varsjár