"dwell upon its horrors"

Þann 16. nóvember 1934 sagði Winston Churchill í ræðu að margir héldu því fram að besta leiðin til að komast hjá styrjöldum —þið vitið; að varðveita friðinn— væri sú að dvelja ætti stanslaust non-stop við myndina af hryllingi þeirra

Það er einmitt það sem lævísir áróðursmenn Evrópusambandsins hafa gert. Þeir hafa stanslaust viðhaldið þeirri mynd að þjóðríkið sem stofnun (e. institution) hafi verið orsakavaldur síðustu heimsstyrjaldar og að þjóðríkjum meginlandsins þurfi því að tortíma, svo að halda megi friðinn

En þegar nánar er að gáð sést að Evrópusambandið var í ruslahrúgum fyrst og fremst stofnað til að skaffa Þýskalandi og Frakklandi fjarvistarsönnun frá brennuvörgunum sjálfum sér. Því sem eitt stykki Evrópusamband væri betur hægt að komast hjá því að framtíðin kæmi og segði; "sjáið þið, þarna fara brennuvargar meginlandsins, samir við sig, eins og áður". Framtíðinni er hins vegar af blekkingunni ESB gert skylt að dvelja non-stop við gamlar hryllingsmyndir á meðan hið sama samband kemst á ný til keisaralegra valda yfir hinum gömlu elitæru og útjöskuðu vígvöllum meginlandsins

Ostpolitik Helmuts Schmidt sem gekk út á túkall og tvíkall var eitt af fyrstu krampakenndu ósjálfráðu taugaviðbrögðum hins fyrrverandi af öllu fyrrverandi í dulbúningi þess sem verandi eitthvað annað en einmitt hið sama gamla brunalið Þýskalands og síðast —en bara nú— brunandi smáskammtafræðilega fram á nýjum brautarteinum Evrópusambands yfir meginlandið

Ostpolitik Helmuts Schmidt gerði hinum fremsta og pólitískt erfðafræðilega sanna fjandmanni Evrópusambandsins númer eitt —Bandaríkjum Norður Ameríku— einungis erfiðara fyrir við að varðveita og tryggja friðinn á einmitt þessu eina og sama megnlandi tapranna í Evrópu. Schmidt lagði gömlu símalínur Þýskalands austur til þess að tryggja sér samvirðingu Frakka, sem þá voru Ameríku-hatarar meginlandsins númer absolut eitt og sem eru það jafnvel enn. Tækifærið í átt til "sambands" via stofnun ERM sem svo átti að byggja upp ESB var notað á meðan hvítinginn Carter ó bambi var varla við völd

The Time of the Nation-State is Over

Tími þjóðríkisins er búinn

- "forseti" leiðtogaráðs Evrópusambandsins, Herman Van Rompuy, í ræðu þann 9. nóvember 2010

Nú er í annað skiptið barið að dyrum hjá dyravörðum þvaður-sannleikans um Evrópusambandið. En enginn kemur þar til dyra, frekar en í fyrri skiptin. Nema auðvitað sjálfur nefstubbur Evrópusambandsins í búningi forseta þess. Sá hinn sami "forseti" og hélt fimm þúsund orða ræðu um "friðinn" á meginlandi Evrópu frá árinu 1945 til loka kalda stríðsins. Það gerði hann í Berlín árið 2010 er þess var minnst að 21 ár var liðið frá falli múrsins. Og það gerði hann alveg án þess að minnast einu orði á þá staðreynd að það var þjóðríkið Bandaríkin í Norður-Ameríku sem tryggði og varðveitti þann frið sem fáráðlingurinn þessi og hinn fyrsti "forseti" leiðtogaráðs ESB, Herman Van Rompuy, hélt þarna í kringum sjálfan sig undir föllnum múr í Berlín árið 2010

Það sem sögunnar menn eiga eftir að velta alvarlegum vöngum yfir um ókomna framtíð er þetta; hver styggði friðinn sem þjóðríki Bandaríkjamanna í Norður-Ameríku kom á og tryggði með meira en algerlega lögmætu valdi sínu í Evrópu. Friðinn sem þjóðríkið Bandaríkin komu á og tryggðu með milljón sinnum meira lögmæti en alla aðra gat látið sig dreyma um, fyrr og allar götur Evrópu síðar 

Og hver var það sem strax varð svo veruleikafirrtur árið 1947 að hann fór að gramsa ofan í hinu gamla ruslatunnuveldi meginlandsins á öskuhaugum þess. Hver er þessi sá er nú blæs þar af öllu sínu afli lífinu í gamlar glæður brennandi rústa tapranna á meginlandi Evrópu!

Það að geta kastað af sér svona aðsvifsræðu um friðinn í Evrópu án þess að minnast einu orði á þjóðríki Bandaríkjamanna í Norður-Ameríku —né hvað þá að þakka því fyrir hann— er einungis á færi elítuveldis Evrópusambandsins. Það eitt er fært um slíkan hroka og gerræðislegar sjálfsbekkingar. Enda er Evrópusambandið fyrst og fremst stofnað til höfuðs þjóðríki Bandaríkjamanna. Fyrst og fremst og svo er enn. Og svo er enn . . 

Fyrri færsla

Hagvöxtur í Rússlandi gæti orðið Evrópusambandslegur