Lág verðbólga = lítil eftirspurn

Lágir vextir = léleg eftirspurn

Léleg eftirspurn = lélegur hagvöxtur

Lélegur hagvöxtur = lélegt atvinnuástand

Lélegt atvinnuástand = léleg laun

Léleg laun = léleg frjósemi

Léleg frjósemi = enn minni eftirspurn

Enn minni eftirspurn = hærri skattar

Hærri skattar = enn minni eftirspurn

Endurtaka þetta í samfellt 30 ár og útkoman verður ESB + styrjöld + bylting + bráðkvedda

The End = stöðugleikinn = ESB

Fyrri færsla

Ritskoðun í Austurríki og KGB komið inn á bankareikninga allra Ítala

Athugasemdir

[Ásgrímur Hartmannsson, 26.6.2013 kl. 17:33]

Orðum þetta aðeins betur:

Lág verðbólga orskast af lítilli eftirspurn

Lágir vextir gefa til kynna litla eftirspurn

Lítil eftirspurn veldur litlum hagvexti

Lítill hagvöxtur veldur lélegu atvinnuástandi

Lélegt atvinnuástand veldur lélegum launum

Léleg laun valda lélegri frjósemi (huh?)

Léleg frjósemi valda enn minni eftirspurn

Enn minni eftirspurn leiðir af sér hærri skatta

Hærri skattar valda enn minni eftirspurn

*

Ekki veit ég hvernig léleg laun valda því að fólk eignast færri afkvæmi. Hefur mér sýnst það alveg þveröfugt.

[Gunnar Rögnvaldsson, 26.6.2013 kl. 19:24]

Þakka þér Ásgrímur

Nei, Íslendingar þekkja ekki (enn) vandamál öldrunarhagkerfa, því hér hefur hagvöxtur, aukning velmegunar, velferðar og framfara verið meiri og betri en víðast hvar á byggðu bóli hin síðustu 40 ár. En vanþakklætið er því miður vaxandi.

Það sem þú skilur líklega ekki er hvernig laun myndast hjá ungu fólki í öldrunarhagkerfum nútímans. Eins og þú veist þá kostar mikið að stofna fjölskyldu og búa henni hreiður. Verði sú þróun ungu fólki óhagstæð, þá fara konur í verkfall eins og þær gera í næstum öllum löndum Evrópusambandsins - og neita að fæða afkvæmi inn í deyjandi samfélög og geggjaðar skattbyrðar öldrunarhagkerfa í þverrandi velmegun og velferð.

Allt þýskaland er að deyja. Öll Suður-Evrópa er að deyja og öll Austur-Evrópa er þegar steindauð. Ekkert getur lengur stöðvað demógrafískan dauða þessa heimshluta. Vandamálið er því miður orðið of framskriðið. Þökk sé m.a. Evrópusambandinu og krypplaðri tilivist landanna í spennitreyju þess í nafni "coordination" => sem þýðir; ég skal fallast á gera mínu fólki eitthvað slæmt ef þú gerir þínu fólki eitthvað jafn slæmt. Útkoman er heilt meginland tapara: A Continent of Losers

Snjóboltaáhrifin eru þessi:

1) In order to compete for exports these economies have a permanent pressure on their tradeable sectors, whereby outsourcing is continuous and ongoing, wages are continuously compressed, and structural reform is permanent. Since the very export dependence is only further reinforced by the continuing process of change in the population pyramid (ie domestic demand never "recovers" as such) this is all self-reinforcing. That is the more time passes the more there is downward pressure on the wages of young people.

2) Due to the comparatively lacklustre economic growth performance there is a constant shortfall in the tax income necessary to guarantee existing welfare and pension commitments. This shortfall is produced by the low levels of trend growth (think Italy, Germany and Japan) which you can generate exclusively on the basis of export growth. Since the changing pyramid structure (here is another part of the feedback loop) means that an increasing part of the voting population comes to be over 50, the tendency, as we are in fact seeing, is to attempt to maintain welfare commitments by increasing the tax burden, which affects the consumption and earning possibilities of the young directly.

3) Migration factors. The general lack of growth in the economy, and the tendency towards increase retirement ages and higher participation rates at the older ages, all mean that there is a relative lack of well paying jobs at the entry level, a phenomenon which makes outward migration an increasingly attractive proposition for educated young people (again, as we are seeing in Germany and in Italy). This out-migration once more feeds back into the structural evolution of the population pyramid. If the out migration is in part compensated for by in-migration of lower skilled workers, then this tends to retard the process of moving towards higher value work, a feedback which one more time would seem to find reflection in lower wage levels on average in the younger age groups.

4) Impediments on pro-natal policies. The pressure on fiscal resources which result from the previous three factors mean that effectively it becomes increasingly difficult to generate the resources to finance really meaningful pro-natal policies which might attempt to "tease" fertility back up towards a higher level. As time goes by this problem only gets worse.

Nánar hér: Low Fertility Trap Follow-up

Kveðjur

[Júlíus Björnsson, 26.6.2013 kl. 21:33]

Ef draga á úr tekju eftirspurn 90% borgara  þar sem útfluttnginstekjur  skila minna og minna reiðufé, þá gildir hagfræði EU síðustu 40 ár í framkvæmd og sem Íslendingar eiga erfitt með að skilja. Lífið utan Íslands er ekki bara fiski-prótín.  Önnur efnasambönd vega þungt og það er einmitt frelsi 90% borgara til að velja úr framboði utan lögsögu sem skýrir þessi hagfræði í framkvæmd.
Worldbank mælir að raunvirði árs þjóðartekna [PPP] á íbúa miðað t.d.  EU og  USA  hefur verið að minnka um 1,0% á hverju ári í 30 ár. Þessar upplýsingar eru til hjá Hagstofu Íslands og Seðlabanka.

Hvernig  neysla var fjármögnuð almennt í grunni það var gert óbeint með minnka raunvirði neyslunnar, skipta um gæði. Þannig mátti auka fjármagnstekjur á secondary market.  Tekjur sem áður hefur verið breytt í reiðufé á sama skatta ári.  Meðal aldur á Írlandi er lægri en á Íslandi og þar er hann svipaður og í USA og UK.

USA tryggir eldri borgurum  4,0% af raunvirði þjóðatekna USA í framfærslu.  Þetta  samsvarar því að 7 % þegna séu með 237.000 kr. reiðufjár innkomu ári.  Taka 8,0% af PPP tekjum : skattar hér og í UK er 66% af þeim. Framfærir 14 % einstaklingum á sama hátt  16% af Framfærir 28% eldri borgurum. 
Eldri borgar geta breytt tekjum í reiðufé í Þýskum borgum.

hlutur ekki vsk. geira í heildar reiðufjár innkomu UK og Íslands er 40%.  67% er þá lagt á grunninn nettó í sköttum til skipta milli allra.  

Erlendis gildir að tekjur komast ekki inn í kerfið fyrir hafa selst fyrir reiðufé og þá er greiddur söluskattur af nýju eignum sem einstaklingar kaupa. 

Það borgar sig ekki skera niður sölskattsskyldan  kostnað sem réttlætanlegur í augum kaupanda því þá lækkar reiðufjár innkoma heildarinnar að raunvirði.  Ísland er gott dæmi um það.  í EU meðal neytenda körfu þá hefur hlutur almennar grunnfærslu vöru og þjónustu frá um 1970 lækkað hlutfallslega mest; raftæki og tækni vörur og ýms þjónstu hefur komið í staðinn: samt hefur raunvirði meðal körfunar lækkað  í samanburði við Afríku og Asíu og Suður Amerku þar sem það hefur hækkað. Vilji SÞ var og er að þessi þróun haldi áfram, 10% ríkustu í lögsögum bjarga sér sjálf. 80% íbúa er Aðalatriði í samanburði. 
16% - 20% Fjármálveltu í stöndugum ríkjum er raunvaxta áhættu markuður.  Stöðugleiki er fólginn í því að ef PPP tekur eru 100 ein. á ári  +- 10 ein. og 90% fá alltaf 76 ein.  af reiðfjár innkomunni.þá er 24ein. +- 10 ein. til ráðstöfurnar á hverju ár fyrir 10% ríkustu. Secondary markert og hávirðisauka markaður. Langtíma 30 ára skiptingar rammar á velferðasköttum  einstklinga og endur fjárveitinu til vsk. geira vantar á Íslandi. Til að hægt sé bera það saman við deleloped ríki EU.  

Real worth almennar sölu einingu skilst sem meðalverð sem fékkst fyrir hana á einu sölu ári á almennu markaði.   Aðrar vörur einingar hafa ekkert almennt real value.  Sjá sub prime market og secondary market.

Í sveitum geta börn orðið matvinnungar 6 ára, og farið skilja tekjum um 12 ára.   Í Borgum EU þegar nýlendu tekjur minnkuðu til að breyta í reiðufé og koma inn í kerfið og skattatölfræðina , þá urðu börn ekki sama tekju aukningin og elli tryggingin fyrir hina fullvöxnu.
þessu fylgir öldrun hingað til.  
Borgir mynda þjónstu tekjuauka til breyta í reiðufé. Þessi tekjuauki legst á velferðskattasveltu einstaklinga innan borgar [laun veltuna]. Hér vex á hverju ári fjöldi lálauna þjónustu starfa og þá minkar líka raunvirði söluveltunnar. 

Það erfiðasta sem viðskipta borgarar gera er að hækka raunvirði sinna sölu eininga til að geta grætt til langframa : Íslendingar verða að trúa því.  Byggja upp virðingu fyrir vörunni. [Einfalt, mikið almennt er óarðbært: hér gildir ekkert ef utan Íslands eða ráðstjórna ríkis sem ekkert þarf að flytja inn].  Ríki geta líka og gera þetta og í gegnum regluverk.  Það má spyrja að því hver verða Meðallaun í vsk. geirum hér eftir 20 ár. Í samhengi samtíma örrugs reiðufjár innstreymis í lífeyris sjóði allara einstaklinga. 

Vsk. geirar skila öllum öllum nettó sköttum  á hverju ári. Skapa allt reiðfé sem bókast nýjar eignir. Eignatekju liðið hefur engar eigna tekjur nema taka þær af vsk. geirum á hverju ári. 

Peningur er marga nota skiptmynt, þannig getur sá sami breytt tekjum í nýjar eignir í mörg ár.  Grunntekjur er endanlegar og má endurvinna sumar þegar hafa lokið sínum söluferli.  Eignatekjur einstaklinga af eldri eignum eru ekki nauðsynlegar til tryggja almenna velferð.