36 stunda neyðaráhrif neyðarfundar evruríkja

Hann kom, sá og sökk; neyðarpakkinn sem kynntur var kl 04:00 síðasta fimmtudagsmorgun. Og markaðir eru loksins að skilja það sem Simon Johnson sagði í Kredithörpunni, 101 eitthvað annað. Það eru engir öruggir pappírar til.

 

Ríkispappírar evrulanda eru ekki það sem menn héldu að þeir væru. Skyndilega blasir við að eignasafn banka á borð við stóra franska BNP Paribas bankann, sem samanstendur að miklum hluta til af ríkispappírum evrulanda, er að færast í annan flokk en þann sem við gerðum ráð fyrir að eignasafnið væri í. Þessi nýborna ályktun markaðarins gæti leitt til þess að eigiðfé bankans sé aðeins 2 prósent. Enda féll hann næstum 10 prósent í markaði dagsins. Sömu sögu er að segja um Société Générale. Markaðurinn óttast þjóðnýtingu í kjölfar vel hugsanlegrar lækkunar á lánshæfnismati franska ríkisins á næstu mánuðum

Hér er kínverskur lúxusbátur sjósettur af fjárfestum, sekkur auðvitað samstundis. Þarna eru ervulöndin að leita sér að fé, en munu þó tómhent koma heim. Kína á enga peninga. Bráðum gæti evrusvæðið orðið alveg alelda

 

 

 

Fróðlegar vangaveltur hér; Europe’s Dying Bank Model    

Athugasemdir

[Jón Steinar Ragnarsson, 31.10.2011 kl. 23:11]

Nú hefur Papandreo ákveðið í skyndingu að láta Grísku þjóðina ákveða hvort hún þyggur "hjálpina".  Þjóðaratkvæði.

Einhvern vegin finnst manni að menn séu að guggna og að þetta sé engin tilviljun. Ekki frekar en bókhaldskekkjan upp á 55 milljarða Euro sem Þjóðverjar fundu í einum ríkisbankanum.  

Drullumallið er orðið algert.