Svarandi til sex prósenta kjósenda Sjálfstæðisflokks eru búnir að horfa á fundinn í gærkvöldi

FUNDURINN Í KEFLAVÍK

Í gærkvöldi var Miðflokkurinn með opinn fund um orkupakka 3 í Duushúsinu í Keflavík. Salur hússins fylltist og frummælendum var ákaft fagnað. Færri komust að með spurningar á eftir en vildu

Frummælendur voru þessir:

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, formaður Miðflokksins
Frosti Sigurjónsson fv. þingmaður Framsóknarflokksins
Styrmir Gunnarsson fv. ritstjóri Morgunblaðsins
Ingibjörg Sverrisdóttir ferðamálafrömuður
Ögmundur Jónasson fv. innanríkisráðherra og formaður BSRB

Ég var einn þeirra sem kveikti á útsendingunni í miðjum fundi. Er honum var lokið tók ég mér pásu og kom aftur nokkru síðar og horfði á útsendinguna frá byrjun. Þá voru um það bil þúsund manns að gera það sama og ég; að horfa á fundinn. En núna í morgunsárið er áhorfendafjöldinn kominn í rúmlega þrjú þúsund manns. Það finnst mér mikið. Væru áhorfendur allir úr þeim hópi 49.543 manna sem kusu Sjálfstæðisflokkinn síðast, þá væru um sex prósent þeirra að ræða. Ég er að minnsta kosti einn þeirra og ég veit að áhorfendur koma flestir úr sömu átt: þeir eru annað hvort kjósendur Miðflokksins, Sjálfstæðisflokksins og Framsóknarflokks, að miklu leyti: þorri þjóðar, núna og áratugum saman

Þegar hlustað er á málflutning Frosta Sigurjónssonar rann loks upp fyrir mér í hverju neytendaverndarmálflutningur þingmanna Sjálfstæðisflokksins er fólginn: Hann er fólginn í því að koma í veg fyrir að visst fólk noti rafmagn. Að vernda til dæmis kjósendur sína gegn eldavél og þurrkara, með því að þeir sem eru efnaðir, til dæmis læknarnir sem Bjarni samdi við og eru þeir hæst launuðu í heimi, hafi einir efni á að elda sér mat á matmálstímum. Þeir sem vinna hins vegar hjá ekki-hinu-æðra-opinbera og eru á meðallaunum, þeim skal forðað frá notkun rafmangs, á meðan þeir sem efnaðir eru, elda sinn mat og þvo sinn þvott eins og uppréttum mönnum sæmir. Þarna hefur þingmönnum Sjálfstæðisflokksins tekist að gæta hagsmuna Þýskalands mjög og best í Orkusambandi Evrópusambandsins, þannig að helst Þjóðverjar einir geti notað rafmagn eins og það var notað áður en Bjarni Benediktsson og félagar komust með klærnar í Sjálfstæðisflokkinn. Svona er að ganga í Orkusamband Evrópusambandsins. Það kemur í veg fyrir að ríki geti gætt sinna eigin hagsmuna. Til þess var það stofnað

HORFA HÉR

En sjón er sögu ríkari svo ég ráðlegg mönnum að horfa á allan fundinn hér (opnast í nýjum glugga)

Ég segi þetta og hef sagt þetta vegna þess að ég stundaði beina markaðsfærslu á tískufatnaði í eigin fyrirtæki í Skandinavíu árum saman, þar sem auglýsingaverð var himinhátt og prent- og sendingarkostnaður var langsamlega stærsti kostnaðurinn. Ein lítil mistök í markaðsfræðslunni gátu kostað okkur tugi milljóna króna

Þegar ég hugsa um stöðu Sjálfstæðisflokksins í dag, sé ég að Valhöll hefur í 10 ár sent kaldan póst til allra með mynd af Erich Honecker og Walter Ulbricht í sokkabuxum á forsíðunni, þar sem efst trónir búmerki Sjálfstæðisflokksins í rauðum lit. Baksíðuna prýða svo Jóhanna Sigurðardóttir og Herman Van Rompuy. Og þegar innihaldinu er flett, blasir búmerki Evrópusambandsins við á hverri einustu síðu, sem reglugerðarnúmer í stað blaðsíðunúmers. Sem sagt; kjósið mig ekki. Kjósið mig aldrei. Þetta er katalógurinn úr Valhöll

Þetta er það sem mér dettur í hug eftir að hafa fylgst með núverandi Valhallarliði Sjálfstæðisflokksins í 10 ár. Um hreint skemmdarverk er að ræða. Það er staðreynd. Það eina sem ég veit ekki, er hvort að skemmdarverkið er vísvitandi gert eða ekki, eða hvort að það sé bara heimska og plebbaháttur, þar sem bruðlað er með fjöregg flokksins [pabbi borgar] og þar með Íslands líka. Verri frammistöðu með efniviðinn Íslenska Þjóðin er ekki hægt að finna nema hjá Samfylkingu

GRÆNLAND: NÝLENDAN Í NÆSTA NÁGRENNI OKKAR

Danmörk sem fer með utanríkismál Grænlands og varnarmál þess, hefur afvísað tilboði forseta Bandaríkjanna um að kaupa Grænland út úr danska konungsdæminu. Þetta gerði Danmörk án þess að ráðfæra sig við grænlensku þjóðina. Danmörk þykist eiga Grænland á meðan Evrópusambandið og sérstaklega Þýskaland er með stóran hluta fullveldis Danmerkur undir sér. Danmörk, sem alls ófær er um að verja Grænland, getur heldur ekki varið sjálfa sig. Fárveik staða Danmerkur í höndum Evrópusambandsins kemur í veg fyrir sjálfstæði grænlensku þjóðarinnar. Enginn myndi viðurkenna sjálfstæði Grænlands undir gersamlega vanhæfri varnargetu Danmerkur, sem hvergi nándar nærri uppfyllir sáttmálaskuldbindingar sínar við NATO. Danmörk hefur ekki minnstu hugmynd um hvað er að gerast á Grænlandi eða ekki, og hún hefur ekki efni á að vita það. Og ef hún vissi það þá hefur hún enn síður getu og efni á að gera neitt í því. Danska ríkisstjórnin starir því á póstkort af drottningunni á Grænlandi til komast hjá því að horfast í augu við landakortið. Bandaríkjunum myndi aldrei detta í hug að neita Grænlandi um sjálfstæði. Þau myndu beinlínis hvetja það til þess og taka síðan að sér vernd þess með yfirþyrmandi varnargetu. Sameiginlegir hagsmunir landanna, sem rynnu algerlega saman, myndu sjá fyrir því. Kína yrði sparkað þaðan út. Þetta mál er á byrjunarstigi og hefur gríðarlegar geópólitískar afleiðingar. Búast má við því að þjóðþing Dana fari nú í niðurbráðnun og öngþveiti vegna óðagots danska forsætisráðherrans. Hún á ekki Grænland og Danmörk á ekki Grænland, sem Vilhjálmur Eyþórsson bendir á að sé hluti af Norður-Ameríku. Morgunblaðið var með einkar fróðlega grein um Grænlandsmálið í gær

Hobbý-snobb nýlendutímabil 20. og 21. aldar er á enda runnið. Hið sama gildir um allt getulaust Evrópusambandið og nýlendur þess líka. Og þó svo að Bandaríkin reki sig óvart í Eiffelturninn á flugleið þeirra yfir Danmörku til austurvígstöðva Póllands, þá verður bara að hafa það. Hvorki Danmörk né Frakkland myndu hreyfa legg né lið réðist Rússland inn á veikasta hlekk Austur-Evrópu. Þau myndu bara horfa á hana brenna og Grænland líka. Þannig er eðli Evrópusambands nýlenduherra. Sjá febrúar-pistil minn um Grænland hér - og hlustið fyrir alla muni ekki á glórulausan utanríkisráðherra okkar um nokkuð sem helst, og allra síst um veðrið (á heila forsætisráðherrans). Ekkert af því sem hér er að gerast hefur hið minnsta með veðurfar að gera

Lars Seier Christensen vandar ekki danska nýlendu-hobbý-snobb klapphatta-félaginu um Grænland kveðjur sínar, hvers "skólastúlkan" Mette stendur skráð sem forsætisráðherra fyrir:

"Så Trump udskyder sit besøg til Danmark. Egentlig kan jeg godt forstå ham - vores politikere opfører sig som en flok provinsielle klaphatte ved at afvise alt uden fjerneste overvejelse, omtanke eller blot viden, om hvad der egentlig bliver foreslået. Et land, hvor der istedet tales i en uendelighed om det storslåede initiativ at leje en infantil ballon i London eller latterlige stråmænd om at sælge Lolland, sin bedstemor eller byde ind på Manhattan.

Ingen respekt for hvorfor det lige er, at USA - der er vores eneste reelle beskytter i en stor og farlig verden og de facto i vidt omfang betaler for vores sikkerhed - er bekymrede over Grønland, som Danmark slet, slet ikke har styrke til at forsvare i en krisesituation. Det gad jeg sgu nok heller ikke stille op til, hvis jeg var ham.

Og se disse reaktioner - det er som at se en flok skolepiger, der ikke er blevet budt op til afdansningsballet. “Vi har også travlt med alt mulig andet, æv-bæv...”.

Jeg græmmes.... men du skal være velkommen en anden gang, Mr President."

Nú er bara að bíða eftir því að Asger Aamund komi og hlaði fleiri perlum á hálsfesti skólastúlkna danska konungsdæmisins, - og så er den hjemme

Fyrri færsla

SDG: Hvers vegna við eigum ekki að samþykkja orkupakka 3