Hatursiðnaður góða fólksins

Græna hagkerfið að "arðráns-störfum": Fimm þúsund tonna græna baneitraða batteríið sést ekki á þessari mynd með CAT D11. Vondur kjósandi tók myndina. Sennilega hvítur karlmaður, sem jafnvel á trukkinn sinn sjálfur. Skelfilegt!

****

Heilög krossferð verkalýðshreyfingarinnar er eins og svo margt annað í dag, byggð á hatri. Hluti þess fólks sem búið hefur sér til starfsferil úr hatri sínu á kapítalisma og á þeim sem eiga og þéna meira en það hefur sjálft, lifir hátt núna. Þetta sjáum við ágætlega á hatursiðnaðarhverfum góða fólksins í dag, sem vaxið hafa á svæsinn hátt undanfarin mörg ár. Þar er það einkaframtak hatursins sem á öll einkaleyfin fyrir hatri á öðrum

Allir vita að launafólk hefur aldrei haft það eins gott og í dag. En samt ræðir þetta fólk um verkföll á bestu efnahagslegu dögum íslenska lýðveldisins. Beðið er um harmageddón vinstrisins: fullkomnunina. Afleiðing fullkomnunar er hins vegar ávallt útópíuknúið ekkert. Tómið eitt, því að það sem er nógu gott, er í eðli sínu gott, og getur aldrei orðið fullkomið án þess að allt það góða sé brennt niður, jafnað við jörðu og banvænni útópíunni rúllað út. Ísland þarf ekki að vera fullkomið. Það er nógu gott eins og það er og miklu meira en það. Það sama gildir um Vesturlönd sem þetta sama fólk hatar líka

Að mörgu leyti má segja að vinstrihreyfingin sé almennt orðin að haturshreyfingu. Ár eftir ár finnur vinstrið upp nýjar hatursgreinar til að búa sér til starfsferil úr, með vísan í lögverndaða einkaleyfisstöðu þess sem fórnarlamba-framleiðandi. Sem háskólavottaður framleiðandi endalausra fórnarlambahópa svo það stappar við allsherjar geggjun, þá halda peningarnir áfram að koma rúllandi frá þeim sem fjárveitingavaldið hafa. Það er enginn peningur í því að segjast standa uppréttur og vera í lagi

Græna haturshreyfingin á kapítalismanum er ágætis dæmi um það. Og hún virkar til dæmis þannig að háborgir græningja eru sóðalegustu borgir jarðar -fyrir utan ríki kommúnismans- þar sem allt flýtur í óhreinindum, subbuskap, endurlífguðum sjúkdómum eins og berklum, mænusótt, barnaveiki, rauðum hundum og mislingum. Holdsveiki er á næsta leyti. Sóðaskapur og bakteríuhernaður frá rotnandi matarleyfum og stinknadi æluspýja úr aumingjaafurðum vinstrisins og sprautur dópista liggja í sandkössum barnanna, sem þetta fólk vill helst ekki eiga, vegna haturs á karlmönnum. Þetta eru háborgir græningja um allan heim. Græna fólkið heimtar meiri náttúru í sínu eigin náttúruleysi, en svo bankar gamla harða náttúran upp á í lífi þess sem sjúkdómar, fallandi lífslíkur og græn fátækt. Þeir íslensku bændur sem segjast til dæmis vera græningjar í dag, voru það allt sitt líf í þúsund ár, en bara án þess að vita af því. Þeir vita hvað náttúran er grimm, duttlungafull, hörð og órómantísk í návígi. Eina ástæðan fyrir grænku þeirra í dag er bara gamla vinstrið. Rauða gamla vinstrið. Allt hitt er þvaður plús fjárlög

Þegar þetta vinstralið verður uppiskroppa með til dæmis rasista, því þeir eru varla til nema í höfðum þessa fólks sem hefur einkaleyfi á að hata hvíta karlmenn, þá er fasisma-stimplinum dengt yfir þá sem eiga ekki eignarlóð í hatursiðnaðarhverfum vinstrisins, sem fann sér grænan málstað um leið og sá rauði kláraðist síðast. Konur og karlar úr aumingja-iðnaðarhverfum kvenrembu-femínisma, útvarpa nýjum og nýjum viðfangsefnum til að hata, úr hatursuppfinninga-deildum háskólanna, þar sem það hefur búið sér til starfsgreinar byggðar á hatri

Það ömurlega við þann stóra hóp fólks sem hefur atvinnu af því að hata aðra og hefur byggt upp heilan starfsferil sem byggir á hatri, er það, að um leið og hann verður uppiskroppa með fórnarlömb til að hata, að þá finnur hann bara upp nýjar hatursgreinar: þær síðustu eru ófædd börn í móðurkviði, metoo-stappan, sem er eins og nýnasistahreyfing góða fólksins, og svo er það Donald Trump, eftir að næstum ómögulegt var að hata Davíð Oddsson meira. Menn sem geta eitthvað skulu hataðir í hel. Þannig er þetta orðið. En það fólk sem heldur þessu liði upp með landsframleiðslu í hörðum krónum, er hins vegar byrjað að verða reitt. Ekki reitt á eyðieggjandi hátt, heldur reitt í kjörklefanum, því að um sómakært fólk er að ræða. Það sættir sig ekki lengur við að þeir sem geta eitthvað séu hataðir í hel. Það kýs jarðýtur sem brotna ekki í spón við hvaða fyrirstöðu sem er

Framhald: Victor Davis Hanson bóndi og sagnfræðingur kann betur að koma orðum að þessu en ég í grein sinni: The Strange Paradoxes of Our Age

Fyrri færsla

Aldrei aftur!