Fjöl(ó)menningin og "ríki Kúrda"

Myndskeið sett inn í þessa bloggfærslu 11. okt. 2019 kl. 02:30

George Friedman stofnandi og stjórnandi Stratfor 1996 til 2015, og síðar eða frá og með 2015 stofnandi og stjórnandi Geopolitical Futures sem hann rekur í dag, talar hér við TRT um samkomulag Trumps og Erdogans

****

Sumir halda því fram að því fleiri þjóðarbrotum sem staflað er inn í sama ríkið, því betra sé lífið fyrir alla. Velkomin til helvítis

Þrjátíu þúsund íbúar á Íslandi eru ekki Íslendingar og verða aldrei Íslendingar í yfirþyrmandi flestum tilfellum. Er það vandamál? Já það er stórkostlegt vandamál sem þegar er byrjað að eyðileggja til dæmis launamyndun á vinnumarkaði og skapa innri ólgu sem ekki var hér áður. Evrópusambandið og EES er nefnilega alls staðar mjög slæm hugmynd, og það sést. Ísland hefði aldrei átt að hoppa á þá firru og það mun hefna sín heldur betur, og er reyndar nú þegar byrjað að gera það

Það er mun auðveldara fyrir Bandaríkin að vera bandamaður Japana en Tyrklands því Japanir eru ein og algerlega samhent þjóð sem þolir áföll án þess að detta í sundur vegna innri ágreinings. Og það var líka auðveld ákvörðun fyrir Bandaríkin að styðja við sjálfstæði Íslands, því að um eina algerlega samstíga þjóð var að ræða í einu landi sem sú þjóð hafði fullkomið vald yfir, þar til EES samningur hóf að minnka vald þjóðarinnar yfir sínum eigin málum

Og svo eru það þeir í samfylkingasamsteypunni sem hata sjálfstæðisbaráttu Breta. Já, þeir hinir sömu láta sér nú allt í einu annt um allt að því fjarstæðukennda sjálfstæðisbaráttu Kúrda. Og er Bretland þó vagga þeirra sjálfra að stórum hluta til. Getur firran orðið meiri og lýðskrumið verra?

Snúum okkur nú að grátkórnum í kringum Tyrkland og Kúrda. Í því dæmi var um tíma haldið að grunnstefna Tyrklands væri að taka sögulega strategískum stakkaskiptum með því að Tyrkland væri á leið út úr NATO og inn í gufuhvolf Rússlands. Voru kaup á eldflaugavörnum frá Rússum notuð því til sönnunar. Enginn minntist hins vegar á þá staðreynd að Tyrkland er líka NATO-bandamaður Grikklands, sem alltaf stendur við NATO-skuldbindingar sínar og gott betur en það. Enginn minntist heldur á það að báðir helmingar Kýpur eru líka í NATO og að annar hlutinn er grískur og kristinn, en hinn er tyrkneskur og íslamstrúar. Gríski þjóðarhlutinn er þó algerlega yfirþyrmandi stærstur og sá tyrkneski því minnihluti. Tyrkland réðst þó inn í Kýpur 1974 og þá skilaði Grikkland NATO-herstjórnaraðild sinni inn til að geta barist við Tyrki, sem eins og Grikkland, hefur verið NATO-meðlimur síðan 1952, og bandamaður Bandaríkjanna frá og með 1945 í baráttunni gegn útbreiðslu kommúnismans. Og það sama gildir um Tyrkland sem gekk í lið Bandamanna árið 1943. Hvorug löndin eru þó 1949-stofnaðilar að NATO eins og Ísland. En bæði komu þó samtímis og samferða inn í NATO árið 1952

Og það vill svo til að Tyrkir hafa sýnt Grikklandi, Kýpur og Ísrael ótrúlegan og Suður-Kínahafslegan yfirgang á hafsvæðinu þar sem orkuauðlindir þeirra liggja undir, og verið er að rannsaka og undirbúa vinnslu á. Þann yfirgang lætur Evrópusambandið sér fátt um finnast vegna hins erfðafræðilega getuleysis þess til að glíma við veruleikann sem allir –nema það sjálft– þurfa að búa við og lifa í. Hér eru það Bandaríkin sem skipt geta sköpum og kannski haldið svæðinu frá því að springa í loft upp eins og áður

Það var alltaf vitað að Tyrkland myndi taka sig af landamærum sínum um leið og stjórnmálaástandið í landinu leyfði það. Og þannig háttar til að Írak er nú þegar orðið hjálenda klerkaveldis Írans, og hún liggur upp að landamærum Tyrklands, sem er í NATO. Allir sjá hvað það þýðir. Sýrland liggur einnig upp að landamærum Tyrklands. Hvað á Tyrkland þá að gera nú þegar menn þurfa að leggja frá sér gamlan róman tískuhugmynda um sjálfstætt ríki Kúrda; þar sem vesturhluti Kúdra er bandamaður, já, hverra annarra en auðvitað Írans; sem spilar með Kúrda þar eins og því sýnist; og gerir þeim þar með ókleyft –já hérna kemur það– að vera þjóð; því Kúrdar í Írak myndu spila sínu spili út á móti Íran. Og hvað myndi landlæst ríki þá gera. Reisa stiga til himna? Draumurinn um sjálfstætt ríki Kúrda mun einfaldlega um langa framtíð ekki hafa samband við veruleikann á jörðu niðri –svipað og hugmyndin um Evrópusambandið– því þeir eiga ekki allsherjarvini, nema á fjarlægum plánetum. Því miður. Færeyjar og Grænland standa mun betur. Þau hafa Ísland, Bandaríkin og Kanada

Frábært: Hér erum við með Sunní- og Shiitamúslíma innan í Kúrdum sem berjast innbyrðis, en segjast þegar við á vera þjóð, og sem óska sér ekki bara eins heldur tveggja nýrra ríkja, þvers á landamæri annarra ríkja. Eða svipað og útlendingar sem kefjast síns eigin ríkis þvers á landamæri Reykjavíkur, Kópavogs og Garðabæjar, og annars ríkis á Vestfjörðum; sem skaffar Reykjavík olíu til að ná sér niðri á Hafnarfirði; og sem bæði þykjast ætla að heita Kúrdistan; á meðan Kúrdar í Kópavogi styðja Hafnarfjörð gegn Vestfjörðum; því þeir deila ekki andanum með Kúrdum í Garðabæ; sem þéna ekki á olíunni til Reykjavíkur

Kúrdar austar í Írak sem skaffa Tyrklandi olíu hafa því mjög gott samband við ríkisstjórnina í Ankara. Og þeir vilja alls ekki trufla hana vegna þess að hún skaffar þeim 90 prósent allra tekna; en á sama tíma hefur hin sama ríkisstjórn í Ankara hins vegar skilgreint Kúrda innan landamæra Tyrklands sem hryðjuverkasamtök fimmtán milljón manna. Þeir olíuseljandi Kúrdar austur í Írak styðja ekki Kúrda í Tyrklandi. Er þetta ekki dásamlegt. Fór ég kannski of langt eða of stutt? Eða passar þetta í dag, en ekki á morgun. En það er meira. Stór hluti þeirra Kúrda sem háðu baráttu með Bandaríkjunum gegn Ríki íslams höfðu þá undirliggjandi dagskrá að gera það til þess að greiða götur klerkaveldis Írans vestur að Miðjarðarhafi og þar með til að berja á Tyrkjum. Ekki ósvipað og sá hluti andspyrnuhreyfinga í hinum hernumdum löndum nasista sem voru kommúnistar, veittu nasistum andspyrnu undir þeim földu formerkjum að bylting kommúnismans tæki við í löndum þeirra eftir fall nasismans. Þeir voru erfiðir og hættulegir bandamenn í mörgum tilfellum, því þeir voru með leynda dagskrá eins og allar fimmtu herdeildir hafa, sbr. ESB og EES

Niðurstaðan er þó augljós. Tugir milljóna manna sem kalla sig Kúrda er ekki þjóð, því annars væri hún nú þegar komin með sitt eigið þjóðríki, búin að innrétta það og komin í fast stjórnmálasamband við bandamenn sína. Þarna er ekki sú samstaða er borið getur uppi ríki þjóðar og fengið það viðurkennt meðal annarra ríkja þjóða, sem þjóð. Þetta er jafnvel ekki eins góð hugmynd og dauðfætt hugarfóstur samfylkingarsorans í borgarstjórn um "borgríkið Reykjavík"

Tyrkland mun ef til vill ná einhverjum árangri í þessu erfiða máli með aðstoð Kúrda í Írak og koma á einhvers konar jafnvægi sem viðhaldið getur sér sjálft. Um það skal ég ekki segja, því dæmið er næstum óleysanlegt og hæpið er að aðkoma Bandaríkjanna að því geri það auðveldara úrlausnar. En þegar og ef Tyrkland finnur nægt magn olíu með því að berja á Kýpur og þar með á Grikkjum og einnig á Ísrael, þá versnar staða Kúrda í Írak. En eitt er víst; margir vilja senda flaugar sínar inn í Tyrkland og þess vegna keyptu Tyrkir varnir gegn þeim frá Rússum, þ.e. á meðan þær fegnust ekki keyptar í vestri

Líklegt er þó að Bandaríkin kæri sig ekki um slíka upplausn hvorki innan NATO né gagnvart Ísrael. Best er því að gefa Tyrkjum aftur gamla skotleyfið á Rússa gegn loforði um betri hegðun gagnvart orkuauðlindum Grikkja og Ísraelsmanna, og láta hið getulausa alþjóðasamfélag og Evrópusambandið –sem er að liðast í sundur– fá eitthvað að fást við, til að halda því uppteknu við rugl og forða því þar með frá að blanda sér í þá hluti sem skipta máli í heiminum

Kúrdar eru ekki þjóð frekar en Evrópusambandið. En þeir eru þó samt meira þjóð en skaðræðið það, og Orkubandalag þess, sem forysta og þingmenn Sjálfstæðisflokksins í vasa EES tróð ofan í kok íslensku þjóðarinnar. Það orkusamband verður eins og orkumálunum er lýst hér að ofan; sundrandi ófreskja!

Auðvitað verður Trump óvinsæll fyrir að vilja ekki samfylkja sér með íbúum Útópíu. Forsetaembættið í höndum Repúblikana er venjulega ekki fegurðarsamkeppni. Það sást á fyrra kjörtímabili Ronalds Reagan og á báðum kjörtímabilum Abrahams Lincoln. Aldrei hafði neinn farið lægra í vinsældum en Reagan, tilkynnti "stórblaðið" New York Times árið 1982

Fyrri færsla

Landnemar Útópíu [u]