Bandaríkin senda landgönguliða til Taívan. Hjólastígar, nei takk!

Samtal við söguna árið 2004: Viðtal við bóndann og sagnfræðinginn Victor Davis Hanson um mikilvægi sögunnar. Heilræði Victors til ungdómsins í lokin eru að sjálfsögðu klassísk

****

Eitt-Kína-stefnan að falla?

Ríkisstjórn Bandaríkjanna hefur ákveðið að senda hermenn bandaríska landgönguliðsins til að gæta Bandarísku stofnunarinnar í höfuðborg kínverska lýðveldisins Taívan, sem er Tapei, segja bæði SCMP og Stratfor. Eitt-Kína-stefna Bandaríkjanna er hér með varla lengur sú sem hún varð frá og með Richard Nixon. Á Taívan ríkir eina lýðræðislega kjörna ríkisstjórn Kína, yfir þeim hluta landsins sem kommúnistum tókst ekki að leggja undir sig með vopnaðri byltingu. Þegar kínverski kommúnistaflokkurinn var stofnaður 1921, voru meðlimir hans fimmtíu. Sú passandi stærð bíður flokksins á ný

En hvenær það gerist veit þó enginn, því veruleikafirrt samgöngumálaráðuneyti Eistlands (já í NATO) hefur snúið sér til Rússlands til að biðja þá um að greiða götur kínverskrar járnbrautar frá höfninni í Paldiski í Eistlandi til Changchun í Kína. Rússneski minnihlutinn í Eistlandi er um 25 prósent af íbúum landsins og klappar. Forseti Frakklands sagði líka í gær að "Evrópa" (hann meinar Brusselveldið, og helst undir hans stjórn) þyrfti að "nútímavæða" samband sitt við Rússland, sérstaklega á sviði öryggismála, til að styðja við "stöðugleika" í heimshlutanum (lesist: Evrópa er að hrynja vegna tilvistar ESB). Forseti Tékklands krefst einnig að slakað verði á kröfunum til Rússlands. Lesist; við í vösum Þýskalands erum að kafna og sú köfnun mun síst batna við það að gjaldmiðlar tveggja miljarða manna á útflutningsmörkuðum hins útflutningsháða Þýskalands, og ESB, hafa verið í næstum frjálsu 10 til 50 prósent falli frá áramótum; Indland (-10%), Tyrkland (-40), Brasilía (-20), Argentína (-45)

Í kosningabaráttu sinni sagðist Donald J. Trump ætla leggja pressu á Kína í þeim tilgangi að endurskilgreina samband ríkjanna tveggja, undir nýjum skilmálum. Samband ríkjanna hefur kallað fram félagslega krísu meðal stórs hluta bandarísks almennings og mjög svo víðar í hinum vestræna heimi

Fyrsta jarðsambandslausa kynslóð sögunnar? Náttúrubólan að springa?

"For example, he said, people who make their living on farms understand the nature of weather and seasons—all the cycles and elements involved—and do not over-romanticize the outdoors to the point where they would create dangerous situations for themselves or others. The more privileged urbanite, on the other hand, takes an abstract or romantic view when it comes to experiencing the outdoors that are not a part of the struggle to survive."

Fyrsta kynslóð fábjána flýgur nú um Vesturlönd í formi náttúru-ferðamanna sem stofna sér og öðrum í hættu. Engin önnur kynslóð í mannkynssögunni hefur vitað eins lítið um lífið utan borgarmúra Vesturlanda. Og engin önnur kynslóð í sögunni hefur eins abstrakt og rómantískar hugmyndir um náttúruna. Það er eignlega þetta sem Victor Davis Hanson bóndi og sagnfræðingur segir hér: Hanson: Struggle Between Elites And Masses Defines US Policy

Toppliðið í þessari kynslóð heldur meira að segja að heimurinn sé að farast, bráðna, þorna upp, gufa upp, steikjast og bara farast á alla mögulega vegu, eftir að hann átti að vera að frjósa í hel 1975. Efnahagslegar afleiður fáviskunnar sjást sem ferðamannabólur og þyrluflotar við björgunarstörf, þar sem bjánum er bjargað frá náttúru sem þeir halda að sé að verða uppseld

Í borgum sjást þessi fyrirbæri líka þeysast um í teygjubuxum á reiðhjólum, þar sem hvorki er pláss fyrir innkaupapoka með mjólk og mat fyrir fjölskylduna, né sæti fyrir börnin. Þegar ég sjálfur hjólaði í samfellt fimm ár, þá var ég oft með tvö börn mín á hjólinu, eitt í barnasæti á stöng, og annað í sæti ofan á bögglaberanum og með innkaupapokana hangandi um stýrið og að sjálfsögðu með dýnamó (rafal) til að hafa ljós í öllum veðrum. Bílar voru ekki á færi námsmanna og verkafólks, enda bjó ég í bílafjandsamlegri Danmörku DDR-Light, þar sem 180 prósent koma ofan í FOB-verð bíla, þannig að konan á búðarkassanum sem afgreiddi mig, neyddist til nota það sama og ég, til sinna ferða, og greiddi hún þó fulla skatta. Þarna kynntist ég manni sem átti Jagúar, af því að honum fannst Jagúar fallegasti bíll heims. En hann neyddist til að hafa fallega Jagúarinn sem punt inni í stofu hjá sér, því skráningargjaldið er eins og ég sagði: hvorki meira né minna en 180 prósent ofan í FOB, og því myndi hann aldrei í lífi sínu hafa efni á. Það er því ekki neitt skrítið að margir Danir kalli Danmörku fyrir DDR-Light (vægari útgáfan af Austur-Þýskalandi)

Ég hét því þá, að þegar þessu tímabili lífs míns væri lokið, að þá myndi ég aldrei nokkru sinni hjóla aftur. Og við það hef ég staðið. Egóistahjólandi bjánar í borgum heimta meira að segja í dag sérstaka gatnagerð úr vösum skattgreiðenda til sinna einkaafnota. Slík er teygjubuxna-geggjunin í borgum orðin, enda missa karlmenn náttúruna og þar með vitið á því að hjóla þannig. Þessir menn þurfa engar sérstakar hjólabrautir. Þeir geta bara hlaupið í vinnuna og stofnað mér sér hjólaklúbb og byggt þar sínar hjólabrautir sjálfir, fyrir sitt eigið fé. Annars heimta ég sjálfur sérstakar reiðbrautir fyrir hesta og einnig skíðabrautir á kostnað skattgreiðenda

Í dag ek ég um á 420 hestafla Jeep Cherokee SRT8 2007 og ætla aldrei að hjóla aftur. En ég geng og hleyp, og það er hægt að gera hvar sem er. Ég hef aldrei komið inn í svo kallaða líkamsrækt og mun aldrei leggjast svo lágt að stíga þar fæti mínum inn, að minnsta kosti ekki á meðan ég hef ókeypis rok og rigningu úti. Og svo er það bylurinn maður, og allt sveitamyrkrið góða. Kostar hvorki mig né skattgreiðendur neitt, og hefur ekki gert síðastliðin 30 ár. Verst hvað mér líst vel á nýja 2018 og 700 hestafla módelið af Jeep Cherokee SRT8 sem sjá má hér, undir heitinu Trackhawk. Samt grunar mig að ég endi á Wrangler eða RAM. Auðveldara að koma keðjunum undir

Fyrri færsla

Ráðherra Macrons segir af sér í beinni