Almannavarnir: kjósið Sjálfstæðisflokkinn

  

 Alþingiskosningar sjálfstæðs og fullvalda Íslands

 

xD

Í dag ætla ég að kjósa Sjálfstæðisflokkinn

Upprifjun frá desember 2012: Stuttu eftir að ég hóf skrif mín hér á síðunni, var því núið í annað auga mitt að hvorugt þeirra þyldu ljós hins pólitíska litrófs. Að ég gæti ekki tekið breytingum og sætt mig við að lifa undir og búa við svo kallaða "vinstri-ríkisstjórn"

Þá sagði ég að litaskipti eða öllu heldur pólitísk gírskipti, ef svo mætti að orði komast, væru stundum af hinu góða. Að ég gæti vel haldið út að sitja undir svo kallaðri "vinstri-stjórn", þó svo að hún væri og yrði aldrei kross á mínum kjörseðli. Þetta gæti ég í krafti þess að ég væri svo heppinn að búa í landi þar sem þingkosningar eru haldnar á fjögurra ára fresti, í það lengsta. Að hámarks sársaukinn (max_pain) fyrir mig væri því í mesta lagi heil fjögur ár. Þá yrði kosið aftur, því þannig eru leikreglur hins frjálsa lýðveldis Íslendinga

Sagði ég að þetta væri svona hér í landi okkar þar sem við erum ekki í Evrópusambandinu, þar sem aldrei er kosið aftur um neitt sem skiptir máli eftir að einu sinni heftur tekist að koma Evrópusambandseinveldinu til valda. Þá er aldrei kosið aftur og allar þingkosningar innan múra nýju sovétríkja Evrópusambandsins þar með orðnar merkingar- og tilgangslausar. Þá væri Lýðveldi Íslendinga þar með búið að kjósa undan sér lýðræðið. Þessa vegna gæti ég haldið fjögurra ára DDR-Síberíu "vinstri-stjórnar" út. Vonin er svona máttug. Ég hefði alltaf vonina til að halda mér í og hugga mig við

En eftir að hafa kynnst ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur, Steingríms J. Sigfússonar, Össurar Skarphéðinssonar og Ögmundar Jónassonar, dreg ég hér með ummæli mín til baka. Aldrei ALDREI má hleypa slíku fólki aftur að völdum hér í lýðveldi okkar Íslendinga undir neinum kringumstæðum. ALDREI. Á genetískri skemmdarverkastefnuskrá þeirra er og verður alltaf meðal flests svarts annars, sú inngróna stefna þeirra að hér verði aldrei kosið aftur

Mikið hefur blessað Lýðveldi Íslendinga frá hinum 17. júnídegi sumarið 1944 mátt þola frá höndum þessa fólks hin síðustu fjögur ár - þ.e. kjörtímabilsins sem endaði vorið 2013

Varið ykkur Íslendingar. Varið ykkur!

 

Aðvörun

- vegna síðustu vinstri-stjórnar

Forysta stjórnmálaflokksins Vinstri hreyfingin - grænt framboð gerðist eftir stórkostlegan kosningasigur flokksins í Alþingskosningunum í apríl 2009 umboðsmaður annarra en þeirra fjölda Íslendinga er veitt höfðu flokknum umboð sitt og brautargegni inn í ríkisstjórn lýðveldisins. Andstæðingar Evrópusambandsaðildar Íslands leiddu flokkinn til sigurs í ofangreindum Alþingiskosningum, þannig að úr varð stórsigur fyrir þann flokk

Í stjórnarmyndunarviðræðum er umboði kjósenda flokksins hins vegar að miklu leyti varpað fyrir róða í hinu örlagaríka máli um Evrópusambandið og eins konar opinber skömm verður til og er látin ráða för við stjórnarmyndun og síðan einnig í mestri málafærslu ríkisstjórnar Samfylkingar og VG um flest mál allt kjörtímabilið. Þingmenn flokksins neyðast því næst til að gera sérstaklega grein fyrir umboðslausu já-atkvæði sínu er umsókninni inn í Evrópusambandið er við atkvæðagreiðslu þjösnað gegn umboði og sannfæringu þeirra í gegnum æðstu stofnun Lýðveldisins. Án þessara svika við kjósendur hefði umsóknin inn í Evrópusambandið aldrei getað orðið til og send af stað. Miklum meirihluta kjósenda var troðið á og máttur atkvæðis þeirra að engu gerður

Þingmenn sækja umboð sitt til kjósenda. En ekki öfugt. Þeir höfðu ekki umboð frá okkur Íslendingum og fyrir hönd Íslands til að senda umsókn þessa inn til Evrópusambandsins. Umsóknin var því opinber skömm. Þetta þolir Ísland ekki sem lýðræðisríki. Þetta verður að afmá úr íslenskum stjórnmálum. Stjórnmálaflokkarnir VG, Samfylking, Píratar, Viðreisn og Björt framtíð eru þó enn að reyna blekkja kjósendur í þessu máli. Þessa flokka verða kjósendur að vara sig á og alls ekki veita umboð sitt

Þjóðarvilji bar ekki umsóknina til Brussels. Í umsókninni hvíldi því ekki vilji íslenskrar þjóðar. Umsóknin var án umboðs

Þjóðaratkvæðagreiðsla

Ei var hægt að halda ofangreindu umsóknarferli áfram með einhvers konar þjóðaratkvæðagreiðslu um ofangreind umboðs- og kosningasvik. Í því myndi felast að bæta gráu ofan á svart. Hin opinbera skömm, sem umsóknin var, myndi við þann gjörning einungis verða stærri

Um áframhald málsins

Það er ákaflega mikilvægt að í þessu þunga máli náist sátt sem gerir Alþingi í framtíðinni kleift að sinna þeim málum undir vinnufriði sem því sannarlega eru falin. Stjórnmálamenn ættu því að koma sér saman um að önnur umsókn inn í Evrópusambandið megi aldrei aftur koma á dagskrá hins háa Alþingis Íslendinga fyrr en að einlægur 75 prósenta meirihluti íslensku þjóðarinnar hafi í samfellt 20 ár sýnt að hún af fullri einlægni og heiðarleika vilji sækja um að Lýðveldið Ísland verði með 100 þúsund blaðsíðna Acquis ESB innlimað inn í Evrópusambandið - og þar með, í skrefum sambandsins inn í framtíðina, ef til vill lagt niður. Þetta mál er þess eðlis. Ekkert þessu minna er af hinu unga Lýðveldi Íslendinga hægt ná sáttum um

Verði Alþingi hins vegar ljóst á þessu ofangreinda 20 ára tímabili, að verulegar sáttmálabreytingar standi fyrir dyrum hjá Evrópusambandinu og sem hafa myndu afgerandi áhrif á hvert sambandið stefnir, þá ætti einnig í vinnusáttarreglum um þetta mál að framlengja tímabilinu um 20 ár til viðbótar, þannig að íslensk þjóð hafi ávallt full 20 ár til að gera sér grein fyrir hverslags Evrópusamband væri verið að sækja um aðild að. Sáttmálabreytingar Evrópusambandsins taka allt að 10 ár og afleiðingar þeirra taka minnst önnur 10 ár að koma í ljós. Sáttmálabreytingar og sáttmálar Evrópusambandsins eru óafturkræfir og bindandi fyrir allar núlifandi og komandi kynslóðir Íslendinga, gangi þeir einu sinni í sambandið

Að þetta yrðu frumforsendurnar fyrir því að ný umsókn gæti nokkru sinni aftur komist á dagskrá Alþingis og forsendur fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu um hvort að Lýðveldið Ísland ætti að senda inn umsókn til Evrópusambandsins eða ekki. Að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu verði því aldrei aftur hægt að senda inn nýja umsókn til Evrópusambandsins.

Ríkisstjórn þjóðfrelsisafla Sjálfstæðisflokks og Framsónarflokks, ber að hrósa fyrir að hafa dregið til baka þá þjóðarskömm sem umsókn Vinstri grænna og Samfylkingar var

ESB-flokka verða kjósendur að því varast. Þeir eru:

• Vinstri græn
• Samfylking
• Björt framtíð
• Píratar (þrúgandi lýðskrum)
• Viðreisn

Allir þessir flokkar, kjósandi góður, eru með óheiðarleika að reyna að lokka þig til liðs við áframhaldandi þjóðarskömm. Þá ber ekki að kjósa. Frelsinu fylgir ábyrgð og við vissar aðstæður getur hún verið þung. Kýs ég því sjálfur Sjálfstæðisflokkinn (D-lista)

Framhald - forherðing óheillinda ESB-flokkanna

Skattafjármögnuð þöggun um ESB

Fyrri færsla

Lagt til að Belgía verði þurrkuð út í Evrópusambandinu

Athugasemdir

[Guðbjörg Snót Jónsdóttir (IP-tala skráð) 29.10.2016 kl. 13:47]

 Ég vil, að sitjandi stjórn haldi áfram, og þess vegna ætla ég að reyna að hjálpa Lilju inn á þing, enda held ég nú, að Framsókn fái meira út úr kosningum en skoðanakannanir gefa til kynna, enda hafa þeir alltaf gert það, eins og Jóhanna Vigdís fréttakona benti raunar á í viðtali. Í erlendum blöðum er mikið gert úr þessarri fylgisaukningu Pírata, og mynd með öllum greinum um það af glaðbeittri Birgittu. Guð forði þjóðinni frá því, að þessi "Reykjavíkurfjarki" taki við eftir kosningarnar, því að það yrði ekki aðeins reginhneyksli heldur banabiti þjóðarinnar. Ég var líka að hugsa um það í morgun, að það væri svo sem engin furða, þótt væri gert grín að okkur erlendis, ekki af þeirri ástæðu, sem Jóhanna og Steingrímur og þeirra lið álitu, heldur fyrir það að láta sér detta önnur eins firra og fjarstæða í hug að kjósa flokk eins og Pírata til að stjórna landinu. Útlendingar hljóta að hugsa og jafnvel segja með glotti: "Já, Íslendingar, þeir eru svo miklir sérvitringar. Engum nema þeim dytti í hug annað eins og að kjósa Pírata til að stjórna landinu."(!). Vesturíslensk frænka mín hafði samband við mig í morgun og sagðist hafa verið að lesa um kosningarnar hérna, og spurði mig, hvað þessir Píratar væru fyrir nokkuð, og fyrir hvað þeir stæðu. Ég velti fyrir mér, hvernig í ósköpunum ég ætti nú að útskýra það fyrir henni, eða hvort það væri yfirhöfuð hægt. Það skilur enginn heilvita maður þessa sérvisku Íslendinga. Það er víst ábyggilegt. Ég vona samt, að þjóðin láti skynsemina ráða í kjörklefanum og tryggi meirihluta sitjandi stjórnar. Annað væri hræðilegt slys, sem ekki verður séð fyrir endann á.

[Jón Steinar Ragnarsson, 29.10.2016 kl. 14:05]

Verra á ég með að skilja Stokkhólmssyndrómið að kjósa VG í ríkistjórn eftir öll þau svik sem þau unnu á kjósendum sínum daginn sem þau mynduðu stjórn með samfylkingunni.

Svo blatant og óforskammaðir eru þeir að hafa slagorð sitt :"Hverjum treystir þú?" Yfir glottandi andlitum Kötu og Steingríms.

[Jósef Smári Ásmundsson, 29.10.2016 kl. 18:57]

Ég kaus síðast í kosningunum 2001 og kaus þá framsókn. En spilling í flokknum hefur síðan fælt mig frá og þetta ár hefur bætt í hjá flokknum og reyndar samstarfsflokknum líka. Ég er kominn á þá skoðun að flokksræðið sé ávísun á misbeitingu valds og verði að breyta kosningarkerfinu í þá átt að einstaklingar geti boðið sig fram svo kjósendur hafi um það að velja. En ég myndi kjósa einstakling sem hefði ekki ósvipaða sýn og ríkissttjórnarflokkarnir.

[Gunnar Rögnvaldsson, 29.10.2016 kl. 21:27]

Þakka ykkur kærlega fyrir innlitið og skrif.

Það er auðvitað spilling alls staðar og hefur alltaf verið. Alveg eins og óspillt fólk er alls staðar og í mestum meirihluta alls staðar.

Ég skil alls ekki rök Smára. Einstaklingar í framboði koma sér saman um mál, nákvæmlega eins og flokkar. En öruggt er að algert stjórnleysi, stefnuleysi og upplausn myndi þá ríkja á þingi, ef það væri þannig samansett. Engin mál myndu fá góða málsmeðferð, öll mál yrðu ófaglega undirbúin og ekki stæði steinn yfir steini eftir eitt kjörtímabil með 63 kóngum á þingi. Við munum Sturlungaöld enn. Sturlunarþing yrði ekki betra. Þá fyrst yrði ég hræddur um spillingu og agaleysi.

Ef menn eru hræddir um "spillingu" í flokkum þá ættu þeir að ganga í þá til að laga þá. Þeir eru öllum opnir.

Þú getur enn náð að kjósa Smári. Hendast úr og á kjörstað.

Kveðjur

[Gunnar Rögnvaldsson, 29.10.2016 kl. 21:53]

Jósef Smári átti þar að standa. Biðst velvirðingar.

[Sigfús (IP-tala skráð) 29.10.2016 kl. 22:04]

Sumir vilja bara það sama, aftur og aftur, af því bara,kjósa með fortíðarþráhyggju eða eru klárir á spenanum þegar byrjar að drjúpa af. 

Grunar það seinna hjá höfundi.

Miðað við illvænleg skrif höfundar í garð annarra flokka þeirra sem vilja breytingar.

Þá er gott hjá höfundi að koma heim á skerið þar sem hagsmunaröflin ráða, Hansskaupmennska og hagræðing sannleikans.

Það styður höfundur, ekki ég. 

[Gunnar Rögnvaldsson, 29.10.2016 kl. 23:53]

Þakka þér Sigfús

Já sumt stenst tímans tönn; þjóðfrelsisöfl Íslendinga. Eftirspurnin eftir þeim þornar ekki upp.

Kveðjur

[Jósef Smári Ásmundsson, 30.10.2016 kl. 00:01]

"Ég skil alls ekki rök Smára. Einstaklingar í framboði koma sér saman um mál, nákvæmlega eins og flokkar." Rétt, en einstaklingar í stjórnmálaflokkunum koma sér saman um mál, bara örlítið fyrr á ferlinum, á flokksfundum. "saman um mál, nákvæmlega eins og flokkar. En öruggt er að algert stjórnleysi, stefnuleysi og upplausn myndi þá ríkja á þingi, ef það væri þannig samansett. Engin mál myndu fá góða málsmeðferð, öll mál yrðu ófaglega undirbúin og ekki stæði steinn yfir steini eftir eitt kjörtímabil með 63 kóngum á þingi. " Fullyrðing sem er rakalaus. Þessir 63 þingmenn myndu að sjálfsögðu vinna eins og áður, flyja sín mál , nema nú greiða menn atkvæði eftir eigin samvisku eins og stjórnarskráin kveður á um. Ég sé ekki þetta stjórnleysi. 

[Rafn Guðmundsson, 30.10.2016 kl. 00:09]

bíddu bíddu - eru það ekki bara gamlir menn og gamlar konur með fjólublátt hár sem kjósa sjálfstæðisflokkinn.  fólk sem hugsar kýs ekki þennan 'sérhagsmuna' flokk - hvaða 'sérhagsmuna' ert þú að vinna fyrir?

[Jósef Smári Ásmundsson, 30.10.2016 kl. 10:13]

Það voru einungis 48% sem sáu ástæðu til að setja krossinn við einhvern flokkinn í þessum kosningum. Segir það ekki allt um tiltrú þjóðarinnar á flokkunum?