Stjórnarmyndun og markaðsmyndun

Ljósmyndun er greinilega ekki stjórnarmyndun. Það vitum við. Myndir leka ekki. Það vitum við líka

Pönnukökur eru nokkuð oft bakaðar hér á mínu heimili og kalla ég þær fyrir nammi og borða þær svakalega hratt. Namm namm. Í gamla daga þegar maður fótgekk eða ók erindagjörða á traktor á milli bæja, þá var —þó svo að maður væri einungis smápolli— oft boðið upp á pönnukökur. Skilvirkt og stórvirkt. Og svo var spurt —þegar sú tuttugasta í maga var komin og ekki hægt að troða meiru— hvort mér fyndist þær ekkert góðar, væni minn. Hverju átti maður að svara. Hverju? Auðvitað gat maður ekkert sagt. Ekkert, enda óþarft. Þess var heldur ekki vænst. Verkin töluðu

En hvað er leiðinlegur markaður?

Jú það er markaður sem býr í hagkerfi þar sem allt gengur út á að fá einhvern í öðru landi til að kaupa það sem framleitt er heima í leiðinlega hagkerfinu. Smá og lítil hagkerfi eru hér undanskilin, því þau hafa ekki sama vogarstangarafl og stóru hagkerfin hafa (e. financial & operational & trading leverage)

En stór hagkerfi sem halda að móralskur viðskiptajöfnuður þeirra við umheiminn eigi alltaf að vera þeim í hag, eru hundleiðinleg og krónískt innvortis impótent hagkerfi. Þau þrífast fyrir tilstilli annarra í öðrum löndum. Visnar því á meðan dínamík heimamarkaðarins sífellt. Hann geldist og verður sjálfvirkt síhræddur. Lokar buddum við minnsta mótbyr. Ferðast borgarar hans —ef þeir þá hafa efni á því— um heiminn með löngu fyrirfram skammtaða peninga í plastpoka og líta á myntir annarra landa sem eitthvað svo eitrað, að það verður að geyma þær í óæðri plastpoka

Þýskaland er hundleiðinlegt hagkerfi með hundleiðinlega markaði. Sama má segja um mörg nágrannaríki þess og einnig um flest hagkerfi Asíu. Þau þrífast á kaupgetu annarra hagkerfa

Bandaríkin eru hins vegar skemmtilegt hagkerfi með skemmtilega markaði. Þau kaupa af öðrum og selja öðrum. Þau, Bandaríkin, eru dýnamískt hagkerfi. Sama má segja um Bretland

Lengi vel vonaði ég að stærsti hluti Afríku myndi verða eins skemmtilega afslappaður markaður og Bandaríkin eru. Kaupa og selja. En þar sem ítök Asíu og arabíum í Afríku eru orðin eins og þau eru, þá býst ég ekki við að Afríka verði næstu Bandaríki veraldar. Eru þá allir mögulegir kandídatar Bandaríkjanna þar með upptaldir

Eftir 50 ár er búist við því að flest börn í einu landi veraldar fæðist einmitt í Bandaríkjunum. Kína hefur fyrir nokkuð lögnu hafið þýska púnkteringu mannfjöldans, þar sem helst enginn vill eignast börn, tíma því ekki

The Low-Fertility Trap 

Útsæðislíkön bænda gilda enn. Þeir borða því ekki útsæðið. Við skulum því ekki leka því niður í gelt Evrópusamband á leið þess til fjandans

Fyrri færsla

Brúin yfir smjörfjallið

Tengt

Can Countries Actually “Die”? 

Athugasemdir

[Júlíus Björnsson, 21.5.2013 kl. 00:31]

Mér finnst pönnukökur góðar og sé mikinn mun á USA markaða hugmyndum og UK þar sem hlutfallslega jafnt  er talið vandamál.  Siðmenntað frelsi er skilgreint með hámörkum og lámarkum [sýnilegum eða ekki sýnilegum almenningi].  Ísland er undeveloped og verður sennlega aldrei neitt annað.

[Gunnar Rögnvaldsson, 21.5.2013 kl. 00:42]

Þakka þér Júlíus

Einu sinni birtist þessi tilskipun í sænska ríkissjónvarpinu; "cykling är bra mat". Punktur

DDRÚV gæti hér jafnað metin gefið út tilskipun um að pönnukökur séu góðar.

En það er bara ekki sama hver bakar þær, hvernig og með hvaða hugarfari. Og uppskriftin að góðum pönnukökum er afar dýrmæt. Henni má aldrei glata

Kveðjur

[Júlíus Björnsson, 21.5.2013 kl. 01:56]

Ég veit að pönnukökurna mínar komu úr kvenlegg  frá Margréti Hjardóttur Líndal, langa ömmu minni. Einmitt þess vegna kann ég ekki að meta almenna lávirðisauka stórborgar kreppu hagfræði.  Ísland sem uppahverfi utan NT eða París 250.000 uppar er nostalgía.  15 þúsund hávirðauka fyriritæki.  það er engin bóndi nema barmi sér. Hátt hreykir heimskur sér.  Markaðsetning úr hófi, er ofast vísbending um hrun. Til sjá ræturnar þá er að fara í Bónus stéttarfélaganna: vístölu pinnan, og ferðast með strætó.  Ekki bíða í fimm ár eftir spádómar ólæsra rætist ekki. það er ekki allt gull sem glóir. Gæðin skipta alltaf meira máli en magnið. Nostrið.
kveðjur