Seðlabankastjóri Evrópusambandsins kallar á stofnun Bandaríkja Evrópu. ESB ekki lengur nóg.

Mynd; Financial Times, nokkrir rosknir óháðir menn í Evrópu, sjá einnig DW

 

Hinn óháði seðlabankastjóri ECB, Jean-Claude Trichet frá Lyon, fékk Charlemagne verðlaunin í ár sem sameiningarmaður Evrópu númer eitt. Seðlabankastjórinn fékk verðlaunin fyrir sitt djúpa og ákafa pólitíska starf í þágu sameiningar Evrópu undir forsæti hins óháða seðlabanka Evrópusambandsins. Seðlabanka sem sumir, en fullkomlega ranglega, nefna til sögunnar sem "evrópska seðlabankann". Það eru meira en 50 sjálfstæð ríki í Evrópu. Seðlabanki Evrópusambandsins er hið rétta nafn ECB.

Ísland er sem betur fer ekki eitt 50 landa Evrópu því Ísland liggur ekki á jarðflekum Evrópu, sem eru að renna saman í eitt, heldur liggur Ísland á sínum eigin fleka, mitt á milli Ameríku og Evrópu. Óháð.    

Jafnvel Wolfgang Munchau telur í skrifum dagsins að einn og einn sjaldgæfur maður muni álíta þetta sem yfirtúlkun á hlutverki eins óháðs seðlabankastjóra. Maður trúir varla sínum eigin eyrum. Hvað næst? Herra Hringsins? Stjörnustríð?

Í ræðu sinni sagði embættismaðurinn Trichet frá Lyon, að tímabil tungumáls og tungutaka eftirlits, tilmæla, hvatninga, sekta og refsinga væri á enda runnið og tíminn nú væri réttur til stofnunar fjármálaráðuneytis Evrópusambandsins. Það ráðuneyti myndi fá völd yfir ríkisfjármálum ESB-landa lenda og eigin fjárlög. Hann sagði að þetta myndi marka nýja gerð Bandaríkja Evrópu. "Sambandsríkið sem kom til sögunnar eftir daginn á morgun" (the day after tomorrow). Þið munið kannski eftir bíómyndinni "daginn eftir", e. the day after - evru?

 

He said the structure he had in mind was that of a confederation of sovereign states "of an entirely new type”. As to the timing, it would be a "union of tomorrow, or of the day after tomorrow". 

 

Þetta var sem sagt seðlabankastjórinn, hinn óháði. Hvernig skyldu þá hinir háðu líta út? 

 

150 ár í handaböndum 

 

150 ár eru liðin frá sameiningu Ítalíu skrifar Morgunblaðið í dag og birtir mynd af handaböndum. Þetta er alveg rétt hjá blaðinu. Síðustu 60 árin hefur Suður-Ítalía setið föst í efnahagslegu Gúlag, og ekkert gerst þar nema stöðnun. Fátt bendir enn til þess að landshlutinn muni nokkurn tíma sameinast Norður-Ítalíu, þó svo að menn takist í hendur og komi fram á mynd.

 

Handabandalag þetta hefur séð Suður-Ítalíu fyrir 20 prósent atvinnuleysi í 60 ár og aðeins 6 af 10 hlutum þjóðartekna á mann miðað við Norður-Ítalíu. Þetta er Austurs-Þýskaland Ítalíu í hnotskurn. Sameinuð Evrópa er og verður svona. Handabandalag handalögmála.

 

Erlendir fjárfestar forðast Evrópusambandið 

 

Beinar erlendar fjárfestingar útlendinga í Evrópusambandinu hafa fallið hratt síðustu sex til sjö árin; FT. Hvers vegna skyldi það vera? Hvort er það íslensku krónunni krónískt að kenna eða íslensku krónunni? Eða hvoru tveggja?

 

“It is dramatic to see how Europe’s foreign direct investment has fallen drastically in the past six to seven years,” the partner of US private equity group The Riverside Company told the Financial Times. 

 

Eða er það kannski vegna regluverkjanna, stjórnmúlasýslunnar, Möltu og krembrauða, ódýrra eitraðra matvæla, mikillar póstverslunar eða finnskra leiðinda? 

 

Fyrri færsla

 

Hlutabréf Nokia hafa fallið um 83 prósent á 40 mánuðum 

Athugasemdir

[Jón Gunnar Bjarkan, 3.6.2011 kl. 13:33]

Já, sjóðsstjórar vilja fá "nanny" meðferð og því setja þeir fram eitthvað svona rugl vitandi að það er til nógu mikið af fólki sem gleypir það hrátt.

Ég væri mjög undrandi ef USA er með 2/3 af FDI sem ESB er að hala inn. 1. Það er ekki sýndar neinar tölur málinu til stuðnings. 2. Það er verið að miða við tímabil þegar ESB var með 45% af FDI inwards af öllum heiminum á meðan USA var með skitna 16% hlutdeild.

http://www.oecd.org/dataoecd/12/43/40578459.pdf

Fjárfestar brenndu sig náttúrulega illa á hruni dollarans, en hann féll um 40-50% á þessu tímabili og var því að performa jafn illa eða verr fyrir fjárfesta heldur en Grikkland ef svo fari að Grikklandi þurfi haircut á skuldirnar.

[Gunnar Rögnvaldsson, 3.6.2011 kl. 15:52]

Þakka þér Jón Gunnar.

Nú er ekki sama hvort verið er að bera saman epli og banana.

Þróuð lönd eru yfirleitt með minna hlutfall af beinum erlendum fjárfestingum en lönd sem eru ekki enn orðin svo kölluð þróuð lönd og eru að vaxa sem nýmarkaðslönd. Bandaríkin eru móttakandi stærstu samanlögðu beinu erlendu fjárfestinga í einu landi í heiminum. Sú tala var í árslok 2010 2,581 billjón Bandaríkjadala. Næst á listanum er Frakkland og svo Bretland.

Athugaðu að þó svo að bandaríska hagkerfið með "aðeins" 313 milljón manns innanborðs sé það langstærsta í heiminum þá er það samt af svipaðri stærð og ef öll 27 lönd Evrópusambandsins eru lögð saman og þar sem 500 milljón manns búa. Þú sérð í hendi þér að ef síðustu tvær 10 ára áætlanir Evrópusambandsins í Brussel (Lissabon 2000 markmið Evrópusambandsins og Lissabon 2020 markmið ESB) eiga að ganga eftir þá þarf ESB á miklu meiri fjárfestingum að halda til að þessar tvær 10 ára áætlanir ESB um að ná þeirri hagsæld sem hver Bandaríkjamaður nýtur nú.

Austur-Evrópa þarf miklu meiri fjárfestingar en til dæmis Ísland þarf því Ísland er mun þróaðra land þar sem þegnar samfélagsins njóta miklu betri lífskjara.

Athugaðu einnig að fjárfestingar eru yfirleitt árangursríkari ef gengi gjaldmiðils ákvörðunarstaðar fjármagnsins endurspeglar ástandið í því hagkerfi sem verið er að fjárfesta í.

En athugaðu einnig að svona listar og upplýsingar um erlendar fjárfestingar eru oft gruggugir (eða Finnlandiseraðir) því þetta fer hugsanlega eftir færslu- og bankakerfum landa eða svæða. Til dæmis eru fjárfestingar í Luxemburg skrýtnar á listnaum miðað við stærð og þróunarstig landsins. Hér eru tölurnar líklega jafn vitlausar og þegar talað er um utanríkisverslun Íslands, eins og Hagstofan bendir á:

Utanríkisverslun eftir markaðssvæðum og löndum. 

1) Íslendingar fluttu út mest til Hollands en innflutningur var mestur frá Noregi.

2) Í utanríkisverslun er almenn regla að útflutningsland er endanlegt neysluland vöru. Ef endanlegt neysluland vöru er ekki þekkt þegar útflutningurinn á sér stað verður útflutningslandið viðskiptalandið. Varðandi álútflutning til Hollands er vitað að verulegur hluti hans er fluttur áfram til annarra ríkja og í því tilviki er Holland viðskiptalandið en ekki endanlegt neysluland vörunnar. Hafa skal hliðsjón af þessari staðreynd þegar tölur um útflutning til Hollands eru skoðaðar. (Blaðsíða 9 og 10; Krækja) 

Kveðjur

[Jón Gunnar Bjarkan, 3.6.2011 kl. 16:55]

Reyndar ef þú mælir einstök lönd eins og USA, Bretland, Frakkland og svo framvegis, þá er auðvitað klárt mál að Bandaríkin eru að kúka á sig, því þannig væri samanlögð FDI ESB eflaust 10 fölt meiri en USA.

En máli þínu til stuðnings þá er auðvitað ekki sanngjarnt að mæla þetta út frá þeim forsendum sem þú talar um því þar er talið með FDI frá Þýskalandi til Bretlands og Frakklands og öfugt, en ekki myndum við mæla FDI frá Californiu til New York(þá væri USA auðvitað með miklu hærri samanlagða FDI). Þetta er til dæmis ástæðan fyrir því að Þjóðverjar eru svo fantasterkir útflytjendur, en ég væri undrandi ef þeir væru miklu stærri útflytjendur en California því þá væri "útflutningur" Californiu til Arizona talinn með. 

Þannig að til að vera sanngjarn gagnvart USA að þá koma þeir miklu betur út í samanburði FDI ESB, en ekki einstakra landa og samt koma þeir töluvert verr út úr FDI miðað við ESB(FDI rokkar reyndar upp og niður og fer mikið eftir væntingum fjárfesta um gengi gjaldmiðla, þannig gæti FDI verið að minnka núna í ESB þar sem það eru miklar væntingar um lækkun Evrunnar). 

Það er auðvitað rétt að USA er með ekki svo miklu minni þjóðarframleiðslu en ESB jafnvel þótt þeir séu með færra fólk en hafa verður í huga að þar erum við að bera saman epli og appelsínur því að eitthvað um 150 milljónir manna í ESB eru nýskriðinn úr fátækt eftir járnhæl sovétsins. Svo eru einfaldlega efnahagir þessara tveggja viðskiptablokka algjörlega frábrugðnir. 

Þjóðarframleiðsla er mjög brenglaður mælikvarði á efnahag. 

Ég skal bara renna yfir nokkur dæmi. 

Meira af glæpum og lengri fangelsisdóma. Þetta þýðir fantagóða þjóðarframleiðslu jafnvel þó um sé að ræða kostnað fyrir þjóðfélag en ekki tekjur. Ráða þarf fleiri lögreglumenn, dómara, lögfræðinga, fangelsiverði,kosta þarf rándýrt uppihald glæpamanna í fangelsum og svo framvegis.

Heilbrigðiskerfi bandaríkjanna gefur af sér töluvert verri útkomu yfir heildina(óheilbrigðara fólk), jafnvel þótt það sé helmingi dýrara, þetta eykur þjóðarframleiðslu fyrir minni gæði.

Dani kaupir einn skutbíl og reiðhjól eða notar almenningssamgöngur. Bandaríkjamaður kaupir Einn Pallbíl og Einn BMW. Miklu dýrara í kaupum sem hækkar þjóðarframleiðslu. Svo þarf meira viðhalda á þessa bíla, miklu meira bensín, auk þess sem þetta hefur heilbrigðis og umhversverndunarspillandi áhrif. Þrátt fyrir þetta, gerirþetta alveg það sama fyrir þjóðfélagið,koma fólki til og frá vinnu. 

Bandaríkjamaður vinnur 50 tíma á viku en daninn vinnur 36 tíma eða svo. Samt eru þeir að skapa sömu verðmætin. (en vegna þess að bandaríkjamaðurinn fær hærri laun vegna meiri yfirvinnu þá hækkar þjóðarframleiðslan). Vegna þess að hann vinnur svo mikið þá fær hann heimilishjálp og garðyrkjdreng, þau fá laun og það hækkar þjóðarframleiðsluna, þetta gera danirnir sjálfir og því hækkar það ekkert þjóðarframleiðsluna. 

Bandaríkjamenn eyða miklu meira í Hernað, þetta er beinn kostnaður fyrir ríkið, samt boostar þetta þjóðarframleiðsluna.

Ég gæti haldið svona endalaust áfram en þetta er ástæðan fyrir því að það virðist ómögulegt fyrir USA að minnka fjárlagahallann né viðskiptahallann hvað sem dollarinn lækkar, niðurstaðan verður mjög einföld, bandaríkjamenn geta ekki borgað nema verðbólguþrykkja sig áfram og lækka enn meira gengi dollarans. Rebúplikanar til dæmis balanca ALDREI hallann, seinasti repúblikinn til að gera það var Eisenhower. Demókratar balanca hann aldrei nema á seinasta á árinu á öðru kjörtímabili. 

En til að vera sanngjarn þá eru auðvitað ESB ekkert laus við svona "gallaða" þjóðarframleiðslu. Skrifræðið í Evrópu til dæmis kostar sitt, kostnaður sem kemur út sem tekjur í bókhaldinu. Jafnvel þó láglaunamaður missir vinnuna og fer á bætur, þá helst þjóðarframleiðslan nánast sú sama(reyndar er USA núna með meira atvinnuleysi en ESB en jafnan er ESB með ívið meira atvinnuleysi en ESB).

[Jón Gunnar Bjarkan, 3.6.2011 kl. 17:09]

Var að kíkja á þennan lista og hann reyndar sýnar það sem ég var að segja.

Bretar og Frakkar(120 milljónir saman) eru með sama FDI og USA. En eins og ég segi, þetta er ekki sanngjörn viðmið þar sem augljóslega það sem málið snerist um frá upphafi var tilvitnunin í sjóðsgúrúinn um að FDI til Evrópu væri snarminnkandi(þykir þér ekkert furðulegt að FT.com hafi ekki gert sér ferð til að allavega rannsaka slíkar fullyrðingar, mér finnst það ansi skítt hjá þeim). 

En þó ég hafi ekki séð nýjar tölur(fann þær ekki) að þá er ég ekkert undrandi ef FDI fer lækkandi núna. Það eru ákveðnar væntingar núna um veikingu Evru og þá reyna fjárfestar að halda að sér höndum þangað til hún hefur tekið fallið, og fara svo inn með fjármagn á kostakjörum. Styrking gjaldleyris getur verið svaðalaga góð uppbót, til dæmis man ég að eitthvað um árið 2004-2006 þá var hagnaður Bandarískra fjárfesta meiri í Hollandi einu og sér en öllu kína.

Eins og þú nefndir Holland í okkar viðskiptabókum, já ég hef reyndar mikið verið að velta þessu fyrir mér. Ég hef heyrt að megnið af álinu á Íslandi sé siglt til Hollands og umskipað þar og þaðan sent til Evrópu. Hollendingar eru líka lúmskir í skattamálum, man ekki hvað þeir kalla þessar tvær leiðir sem Bandaríkjamenn nota til að losna við að borga 1 cent í skatt(google, bank of america til dæmis borga enga skatta). En þetta er gert í gegnum tvær holur í Írlandi og Hollandi.

[Haraldur Hansson, 3.6.2011 kl. 21:00]

Má koma með brandara hér í athugasemdasvæðinu?

Markaðsráðherra Evrópuríkisins er farinn til USA og ætlar að kenna strákunum á Wall Street að reka banka. Enda hafa möppudýrin í Brussel ómetanlega reynslu frá Portúgal, Írlandi, Grikklandi og víðar.

Þetta má lesa hér

[Hólmsteinn Jónasson (IP-tala skráð) 3.6.2011 kl. 22:46]

In fact, on a “mark-to-market” basis, the ECB is more bust than Lehman or RBS ever were; begging the question of whether there is a limit to how much paper the ECB can take on its balance sheet and pretend that it is worth par?

http://www.financialsense.com/contributors/john-mauldin/all-for-one-euro-and-one-euro-for-all

http://www.forbes.com/2011/04/08/john-mauldin-endgame-government-debt-paul-ryan-intelligent-investing-video.html