Má bjóða yður 64 milljónir tómar íbúðir í Kína?

Fundað í framkvæmastjórn ESB

Berlingske Business skrifar að margt bendi til þess að Kína standi nú með 64 milljónir tómar íbúðir sem búið er að "fjárfesta" í; samkvæmt áætlun. Það er að segja, peningar svo kallaðra fjár-festa sitja nú fast-fastir í kínverskri eigna- og fjármálabólu af epískri stærðargráðu. Þegar hún brestur mun það gerast eins skyndilega og þegar Asíu-kreppan tók fjárfesta fasta á nærbuxunum rúmum áratug fyrir miðnætti aldaskiptanna árið 2000. Aldaskiptin sem sjálf höfðu engin áhrif á þáverandi Icesave-tölvukerfi heimsins, þrátt fyrir miklar og margar spár. Þetta segir Albert Edwards hjá franska Société Générale sem fékk rétt í því að tí-grís hagkerfi Asíu voru byggð úr pappír og eru því eignasöfn bláeygðra blábjánafjárfesta þar ennþá 85 prósent þurrkuð út - og munu aldrei jafna sig.

1998; When Albert Edwards rubbished the economic miracle of the Tiger economies in a briefing note in January 1996 and warned its bubble was about to burst, he was hardly thanked for his prescience. [. . ] Mr Edwards now believes that Europe is in danger of developing an economic bubble very similar to Asia's. 

Hvað gott mun gjaldþrot kínverska hagkerfisins hafa í för með sér fyrir eignasafn Landsbankans? Er ekki hægt að setja þetta inn í Excel og gera úr því fallegar glærur. Þekkingin á því er til staðar hjá okkur. Fjármálaráðuneytið gæti staðið fyrir kynningunni. Og þegar kveikjan verður ríkisgjaldþrot nokkurra evruríkja sem nú - ofan í alla erfiðleikana heima fyrir - eru orðin skuldbundin til að leggja sjálf fram 40 miljarða evrur til bjargar öllu evrusvæðinu sem þau sjálf eru gjaldþrota hluti af. Storm P. hefði ekki einu sinni getað dottið þetta í hug. 

Krækjur:| 64 millioner tomme lejligheder i Kina | Horfið á: Dateline: China's Ghost Cities and Malls |

Tengt

- 10 February 1998; Scorned sage of Asian crisis fears nascent bubble in Europe 

- Iceland's krona: By then the delayed cluster bomb of Europe's unemployment will have detonated 

Fyrri færsla

Icesave sett fram myndrænt II

Athugasemdir

[Che, 30.3.2011 kl. 00:21]

Ef þessar íbúðir eru nálægt jarðskjálfta-, aurskriðna-, virkjana- eða flóðasvæðum, þá má endurhýsa alla þá sem verða heimilislausir. En auðvitað er lausnin ekki það einföld.

Það er dæmigert fyrir lönd sem eru með áætlanabúskap eða aðra aðkomu hins opinbera (t.d. kommúnistaríkjum eins og Kína) að það verður annað hvort of mikið eða of lítið af hlutum, hvort sem er fæða, atvinna eða íbúðir. Þetta á líka við um ríki með Mickey-Mouse hagkerfi eins og Ísland (sem ekki á að minnast á ógrátandi)  .

Í kapítalísk-liberalískum ríkjum eins og Danmörku á þetta ekki að geta gerzt, því að "markedet regulerer sig selv". Samt er alltaf húsnæðisleysi í Danmörku sama hvað mikið er byggt og alltaf atvinnuleysi vegna stöðnunar (og annarra ónefndra ástæðna).

Ég bjó mjög lengi í Danmörku (mjög lengi) og upplifði aldrei offramboð á íbúðum (hvað þá 64 milljónir íbúða). Hins vegar var oft offramboð á skrifstofuhúsnæði, eftir að skipulagsdeildirnar þar fengu bjartsýniskast.

En nú ættu Íslendingar ekki að gagnrýna Kínverjana allt of mikið vegna þessa skipulagsmistaka. Ég man ekki betur en ég og margir aðrir góðir menn  vorum sífellt að hamra á því fyrir nokkrum árum síðan (og hlutum bágt fyrir af austfirzkum útsendurum), að það væri eins og að pissa í skóinn að byggja Kárahnjúkavirkjun: Um leið og álverið væri fullbyggt, þá yrði það sett á AUTO og allir verða reknir. Engu að síður fór í gang íbúðabyggingafrenzy á Reyðarfirði. Tugir íbúða standa nú auðar og búnar að vera á nauðungaruppboði og seldar Íbúðalánasjóði fyrir 1 krónu stykkið. Allt verður rifið eftir 5-6 ár. Ég veit, að um er að ræða tugi, en ekki 64 milljónir íbúða, en samt allt of mikið. Miðað við höfðatölu Reyðfirðinga.

[Jón Steinar Ragnarsson, 30.3.2011 kl. 03:41]

Jamm...hver veit nema að húsnæðisbólan á Reyðarfirði setji hagkerfi heimsins á hliðina.

Annars væri gaman að sjá nýtt exxel/powerpoint hjá glæru-Villa með þessum forsendum inni. Spurning um hvort hann geti reiknað sig frá efnahagsbrotarannsóknum með það inni.

[Júlíus Björnsson, 30.3.2011 kl. 07:00]

Kínvejar geta leift sér ýmislegt með 500.000 milljóna neytenda markað.

Hinn helmingurinn telur ekki þar sem hann hefur nánast engar tekjur. Allt hefur sinn vitjunar tíma og Kínverja gera 100 ára plön minnst.  Þessir íbúðir verða allar fullar eftir 30 ár. 

[Gunnar Rögnvaldsson, 30.3.2011 kl. 07:32]

Nei. Kínverjar geta einmitt ekki leyft sér þetta.

Samanlögð einkaneysla í Kína er svipuð að stærð og öll samanlögð einkaneysla í Frakklandi í krónum og aurum talið, Frakkland er land sem telur um 60 milljón manns.

Það er engin einkaneysla í Kína. Það er kommúnista ríkisstjórn einræðis sem neytir þar alls og neysla hennar fer öll í að byggja loftbólur utanum sjálfa sig. Til þessa hefur hún sett Kínverja í þrælabúðir sem skaffa eiga henni tekjurnar með útflutningi af þeim vörum sem þrælabúðirnar búa til. Og einnig með aðstoð falsaðs gengis. 

Kína er glatað hagkerfi, glatað land og á enga framtíð fyrir sér. Því miður. Og demógrafía landsins er að breytast hratt til hins miklu verra þannig að aftur verður ekki snúið. 

Í Evrópu höfum Þýskaland, þeir eru kínvjerar Evrópu - og óðs manns æði til ESB-friðarins - í físmoll.

[Gunnar Rögnvaldsson, 30.3.2011 kl. 09:29]

Mánudaginn 28. desember 2009 skrifaði ég eftirfarandi

 

Michael Pettis er prófessor við deild háskólans í Peking sem heitir “Guanghua School of Management”. Hann sérhæfir sig í kínverska fjármálamarkaðinum og er jafnframt “Senior Associate” við Carnegie stofnunina sem hýsir “Endowment for International Peace”.

Michael Pettis bendir á ótrúlegar (að mér finnst) tölur varðandi kínverska hagkerfið. Ég efast um að nema fáir hafi hugsað út í það að: einkaneysla í öllu kínverska hagkerfinu er sennilega ekki stærri tala en 1,2 billjón Bandaríkjadalir á ári. Þetta er ekki mikið meira en einkaneyslan er í franska hagkerfinu, en hún er um 1,0 billjón dalir á ári. Einkaneysla þýska hagkerfisins er um 1,3 billjón dalir á ári og þess japanska um 3,3 billjónir dala á ári. Allar þessar tölur blikna þó við hliðina á þeirri einkaneyslu sem fer fram í bandaríska hagkerfinu á hverju ári; þ.e. 9,4 billjón dalir. 

Michael Pettis segir að kínverska hagkerfið muni eiga afar erfitt með að auka einkaneyslu í hagkerfinu nema með gífurlegum hagvexti og á hagvaxtarhraða sem ógerningur verði að ná. Sá hagvöxtur mun einfaldlega ekki geta átt sér stað í nægjanlegum mæli. Vaxtarprósentan sem þyrfti að ná er handan þess mögulega. Til þess hafi kínverska hagkerfið lagt af stað í of langa ferð með alltof litla einkaneyslu innanborðs alveg frá byrjun. Þessu gleyma menn oft. 

 

Of course this will not be easy, and I think too many commentators underestimate the magnitude of the problem. China’s rebalancing process will even in the most optimistic of cases take many years before it can even reach the lowest consumption levels reached by other Asian countries that pursued investment-driven policies accompanied by too-low interest rates and undervalued currencies

 

 

Erfitt er líka að örva einkaneyslu í Kína því sparnaður er þar svo mikill vegna þess að ekkert öryggisnet er spennt undir þegana. Hið mikla fjárfestingaæði stjórnvalda í iðnaði og í sjálfu hinu iðanaðarkrefjandi samfélagslíkani stjórnvalda (margar 5 ára áætlanir) ýtir líka möguleikum á miklum vexti í einkaneyslu til hliðar. 

Eins og lesendur eflaust vita þá eru ríkisstjórnir kommúnistaríkja ekki beinlínis þekktar fyrir að vita fyrirfram í hverju hagkerfi þeirra eigi að fjárfesta. Svona pólitík gengur jafnvel ekki of vel í frjálsum hagkerfum. Því er hætta á að mikið af fjárfestum kínverskra stjórnvalda séu nú þegar rangstæðar og muni skila litlu - nema kannski hruni á fjármálamörkuðum. 

Vandamál aldursamsetningar fólksfjöldans í Kína munu einnig bráðum fara að banka á dyrnar, því frá og með árinu 2010 mun fólki á aldrinum 20-24 ára fara þar fækkandi - og sem mun þýða að vinnuafl Kína mun fara minnkandi áður en hendi verður veifað. Þar munu miklar hamfarir eiga sér stað. 

Mitt álit; Upphafið af hinu nýja hagkerfi Kína var brenglað og árangurinn verður því brenglaður líka. Með kommúnismanum lögðu kommúnistar drögin að tortímingu samfélagsins í svo ríkum og afgerandi mæli að það þarf árhundruðir til að lækna samfélagið af hinum mannlega svarta dauða kommúnista. Þó svo að Kína sé að reyna að koma sér inn í nútíma velmegun á methraða með sínum ríkisvædda kapítalisma, þá mun það því miður ekki takast, því sá grunnur samfélagsins sem kommúnistar gereyðilögðu í Kína - og víðar í heiminum - á síðustu 80 árum, krefst öflugs lýðræðis og miklu meira frelsis á öllum sviðum samfélags þeirra í mjög langan tíma áður en vöðvar frelsisins verða það máttugir að þeir nái að byggja upp ríkt samfélag fyrir alla þegnana. 

Afleiðingar ragnaraka ríkisafskipta kommúnistana í Kína af sjálfum tilverugrundvelli þjóðfélagsins - þ.e. barnsfæðingum, fjölskyldumynstri, frelsi og réttindum - eru svo dapurlegar að það þarf líklega 500 ár til að lækna samfélagið af þeim hörmungum aftur. Það er svo létt verk að brjóta samfélög niður. En það er hrikalega erfitt verk að lækna og byggja upp á nýtt því sem tortímt var. Engar 5 ára áætlanir munu nokkurn tíma geta læknað neitt í Kína. Það geta 10 ára áætlanir heldur ekki. Demógrafísk vandamál eru ekki eins og önnur vandamál. Þau leysast ekki nema á hundruðum ára. 

PS: Þegnar Rússlands eru bara 140 milljón talsins núna - og fer hratt fækkandi um 650.000 manns á ári hverju. Enginn vill flytja þangað. Ef kommúnistar hefðu ekki rústað þjóðfélaginu og rænt 70 nútímaárum frá barnæsku þjóðarinnar, þá hefði mannfjöldi Rússlands verið 320-350 milljón manns í dag. Slóðir: 

 

The difficult arithmetic of Chinese consumption

China's Looming Demographic Problem Moves Steadily Up Over The Radar 

[Eggert Guðmundsson, 30.3.2011 kl. 10:47]

Stórgóð og áhugaverð samantekt. Það er sérstakt að skoða þetta í samhengi við íbúafjölda  hvers ríkis.

Einkaneysla er góður mælikvarði á lífsgæði í hverju ríki.

Er ekki á milli 80 og 90 milljónir í Þýskalandi. Þjóðverjar eru greinilega langt á eftir USA (300milj)  og Japan  (120 millj.) í einkaneyslu.

[Júlíus Björnsson, 31.3.2011 kl. 07:00]

Í Kína er elítan þjóðin og hitt eru þrælar og minnst helmingur er ekki hægt að kalla neytendur þetta getur vel verið meir.

Ef 1 miljarður hefur 7 dollar á haus í Kína að meðaltali.

Þá hafa 0,5 milljarðar 14 dollar á í Kína að meðaltali ef 0,5 milljarðar hafa engan.

Svona má má halda áfram 0,25 miljarðar hafa þá 28 dollara

og 128 milljónir eru þá með 58 dollara á mann.  Þetta lið sem varla getur talist menn, heldur öllu verðlagi niðri. Þess ber ég ekki Kínverska þjóðarlíkaman saman við Ríki þar sem borin er virðing fyrir öllum þegnum og allir fá að vera virkir neytendur.  Íslendingar voru ein þjóð.    Þjóðarlíkaminn er inn í dag, meira segja á Alþingi Íslendinga.

Kína er verða Kapitalistisk að eigin sögn að hluta, þar er líka komin verðbólga og tilsvarandi hagvöxtur, þess vegna tel ég að þeir séu að verðtryggja í fasteignum fyrst og fremst.  Rússar fóru líka á námskeið. Ísland er nú líka að mínu mati að fara sömu leið.  Litlu gulu hænurnar eru manntegund sem eru að deyja út.    Til hvers var verið að byggja alla þess loftkastala hér á Íslandi á meðan einkaneysla í reiðufé dróst saman.  Menntun er líka spurning um gæði frekar en lengd námstíma.