Hvað vill Norður-Kórea?

AF MÁLEFNUM EVR-ASÍU -GAMLA HEIMSINS- SEM PÓLITÍSKT SÉÐ ER AÐ BROTNA UPP, ÁSAMT MIÐ-AUSTURLÖNDUM

****

Nú þegar við vitum hvað margmennin í Evrópu vilja, þá er varla úr vegi að velta því fyrir sér hvað sjálf Norður-Kórea vill

Í Evrópu vilja "samtök evrópskra fyrirtækja" (e. Association of European Businesses) allt í einu að viðskipti séu skilin frá stjórnmálum (e. leaving business out of politics) vegna fyrirhugaðra og hertra refsiaðgerða Bandaríkjanna gegn Rússlandi og þriðju aðilum, sem flestir heita fyrst og fremst ESB. Þetta markmið hefur ítalska Mafían einnig ávallt haft, en þó aldrei þorað að gefa út opinbera fréttatilkynningu um þau grundvallarmarkmið "samtakanna". Þannig að þá vitum við hvað "samtök evrópskra fyrirtækja" vilja. Þau vilja að "viðskipti séu skilin frá stjórnmálum" - nema hvað:

Og í Evrópusambandinu héldu evrópskir dísilbílaframleiðendur líka fund (e. summit) með stjórnmálamönnum Evrópusambandsins, um það mál sem hinir sömu stjórnmálamenn sambandsins gerðu fyrir þá síðast. Þ.e. stjórnmálamenn ESB-landa tóku að sér dísil-trúboð á vegum þessara fyrirtækja, sem þar með tókst að eitra all hressilega loftið fyrir borgurunum í borgunum. Það skemmtilega við þetta er það, að ef þessi dísilbíla-fyrirtæki hefðu verið bandarísk, þá væri ekki verið að halda "summit" þeim til heiðurs, heldur væri verið að gefa út handtökuskipanirnar á hendur þeim. En svona er auðvitað að hafa alist upp í "samtökum" og "samböndum" (e. cartel) en það er einmitt það sem EEC eða Efnahagsbandalag Evrópu (EB) var áður en það breytti sér í Evrópusambandið með blágula dísilfánann sinn við hún - við hjáróma stefið úr níundu rúgbrauðssinfóníu meginlandsins, sem Napóleon neitaði að meðtaka svart á leið sinni yfir til Rússlands; sjálfum van Beethoven til mikillar gremju, sem þó var í honum næg fyrir

En nú er það hins vegar Þýskaland sem er á leið til Rússlands og helst fyrr en seinna, því það hefur misst alla stjórn á Austur-Evrópu sem Bandaríkin vernda. Þýskaland vill ekki láta læsa sig inni með sjálfu sér á ný, því landið þolir ekki sjálft sig. Það þolir ekki að vera bara Þýskaland. Það vill verða meira og helst miklu miklu meira en bara það

En hvað vill þá Norður-Kórea? Jú hún vill að sjálfsögðu það sama og Evrópufyrirtækin þegar að viðskiptum kemur. En hvað vill hún í þeim viðræðum sem virðast hafa átt sér stað á milli hennar og Bandaríkjanna síðustu viku? Þær viðræður komust á þegar Bandaríkin ákváðu að telja Norður-Kóreu það til tekna að þeir þorðu ekki að gera alvöru úr hótunum sínum um að skjóta eldlaugum á Guam-hluta Bandaríkjanna

Maður sér þetta fyrir sér; Bandaríkin; "Kína getur ekkert og vill ekkert gera í þessu máli sem er að þróast á sjálfum dyraþrepum þess (enda sagði Maó að hann hræddist alls ekki kjarnorkustyrjöld því þó svo að 300 milljón Kínverjar dræpust í henni, þá stæðu 500 milljónir þeirra enn eftir). Við ræðum því sjálf beint við Norður-Kóreumenn. Við ákveðum að láta ekkert tækifæri ónotað til að komast hjá því sem enginn og heldur ekki Norður-Kórea vill; styrjöld. Við reynum að telja Norður-Kóreu það til tekna að þeir hafa ekki þorað að láta verða af Guam-hótunum sínum", sama hversu ógeðfellt það er. Síðan er sest að borðinu og báðir aðilar reyna að finna út hvað þeir vilja af hvor öðrum. En bíðið nú við. Á miðjum fundi skýtur Norður-Kórea upp þremur eldflaugum, en sem með vilja eru látnar misheppnast allar, og gefur um leið út þá fréttatilkynningu að þeir ætli að hraða kjarnorkuvopnaprógrammi sínu. Jæja

Meira veit ég ekki, nema það að á skrifandi stund skaut Norður-Kórea upp eldflaugum (ef til vill frá kafbát) sem flugu yfir norðurhluta Japans. Hvað segir þetta okkur? Jú að viðræðurnar gangi ekki sérlega vel. Og að báðir aðilar viti það. Sennilega eru þær ekki lengur til. Nema að þetta hafi bara verið fagnaðarlætin í níundu sinfóníunni. Önnur eins tónverkjandi misnotkun hefur sést. Slíkt ýlfur er þekkt

En hvað sem öllu líður þá er Norður-Kórea vön að fá það sem hún vill, þökk sé "alþjóðasamfélaginu". Það "samfélag" (cartel) fóðraði Hitler að miklu leyti til valda og það drekkti Stalín bókstafalega í hyllandi bókaflóði þess "samfélags". Hér á Íslandi varð þetta "alþjóðasamfélag" kommúnista ákaflega sterkt. Það fór því að hluta til Norður-Kóreu, þegar blessuð Sovétríkin þeirra hrundu. Fordæming þeirra á öllu því sem Bandaríkin gera í málinu, er því áfram hundrað prósent örugg. Hún er það eina sem öruggt er í þessum heimi

Fyrri færsla

Hissa á skuggamynd aðalhagfræðings Seðlabanans