Blaðamanna-bananastéttin og markaðurinn

Komdu fram sem engill en gerðu eins og Björk í Evrópusambandi

Blaðamannastéttin hefur nú í brátt 22 ár misst stóra markaðshluta, viðskiptavelvild, peninga og traust eftir að Veraldarvefurinn lokaði á de facto birtingar- og fákeppnisaðstöðu þessa geira (útgáfustarfsemi)

Ekki er því að undra að þeir álíti það afar sterkt tromp að sitja á svona þýfi eins og þessum stolnu skjölum til að einoka það sem úr þeim má sjóða saman í sull, til svo að nota sullið sem pólitískt kúgunarvopn. Og til að setja þá þar með í aðstöðu þar sem þeir sjálfir sitja og ákveða í sínum oft á tíðum perverta pólitíska klikkunarheimi, hver sé "saklaus" og hver sé "sekur" í þeim stolnu hrá-gögnum sem stolið var handa þeim. Og hafa þeir þó ekki neina beina gagna- og þekkingarlínu hjá Ríkisskattstjóra til að bera neitt saman við raunveruleikann

Ég geri sjálfkrafa ráð fyrir því að þeir sem fjármagna og blinda blaðamennina, færi þeim einnig dóma-listann yfir þá "seku" og haldi áfram að aðstoða þá við að vinna markaðshlutdeild til baka, frá þeim sem ei hafa miljarðamæringa í Bandaríkjadölum sem fjárhagslegan bakhjall og sem að mestu starfar sem ósýnilegur neðanjarðar stórþátttakandi í alþjóðlegum stjórn- og fjármálaum veraldar

Móralskur réttur minn til að hafa fullt og óhindrað aðgengi að öllu því sama og blaðamenn hafa í sambandi við þessi stolnu skjöl, er að minnsta kosti jafn hár, mikill og jafnvel enn hærri, en "réttur" þessara blaðamanna er, gefi maður sér á annað borð sjálfur þær forsendur að vilja umgangast og meðhöndla þýfi, sem ég geri ekki og vil alls ekki. Þessi gögn eru með réttu alls ekki mín. Bara alls ekki, engan vegin og verða það aldrei

Pólitísk ítök miðils eins og DDRÚV urðu fyrir áhlaupi þegar veraldarvefurinn opnaðist, þó svo að mikið sé nú reynt til að loka honum aftur með til dæmis því að fá fólk, einnig miðla og stjórnmálamenn, til að loka sig af inni á innra-neti fyrirtækja á borð við Facebook Inc. Hinn innri vefur þess er lokuð blindgata til að safna röddum saman sem lengst inn í botnlanga samsteypunnar, þar sem hægt er að græða á þeim. Þar er samkundan ekki samkunda, heldur einungis fólk sem talar við sjálft sig og í mesta lagi við hvort annað, er introvert í öllu, og lítið í beinu sambandi við neitt, nema conceptual botnlagnabólgur fyrirkomulagsins, sem er lokuð gildra. Stokkhólmsheilkenni aflokaðra meðlima tryggir síðan núll "likes" þegar illa er talað um gíslatökuna, eins og ég geri hér. Þetta er rosalega flott einræðisumhverfi fyrir "opnu umræðuna"

Bahamas var það heillin - því "skattar eru svo háir" í Bretlandi. Bókarinn minn saggði það. Saggði það. Saggði það ...

Það er skrítið að ekki skuli hafa verið brotist inn í eitt einasta mikilvægt skattaskjól Evrópusambandsins, eftir að það sannaðist að yfir þúsund stjórnmála- og embættismenn þess leyndu þar lífeyrissjóðum sínum í 20 ár, og þáðu þaðan faldar og skattfrjálsar ofurgreiðslur, á meðan þeir samtímis voru á framfærslu hjá skattgreiðendum í heimalöndum sínum. Lífeyrisgreiðslu-útflæðið úr þessum sjóðum stjórnmála- og embættismanna ESB í Lúx var svo gengdarlaust að sjóðirnir voru reknir með krónísku tapi er nam miljörðum króna árið 2009

Og svo eru öll þessi skattaskjól fyrir ríkisstjórnir Evrópusambands-landa sem notuð voru og eru enn til að fela framfærslubyrði ríkissjóða og til að punta upp á þjóðhagsreikninga landanna er þau smygluðu sér framhjá og upp í Maastricht-helvíti ESB. En auðvitað gerist það ekki, þar sem aðalfjármagnari Panamadæmisins er krónískur ESB-sjúklingur og forsætisráðherra Lúxemborgarskjóls Samfylkingar og Vinstri grænna er Forseti Framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins

Fráfarandi og þjóðkjörinn forsætisráðherra og drengur góður hefur greinilega ekkert, frekar en blessuð Björk, vit haft á "skattaskjólum" þeim sem allir þykjast allt í einu vita allt um þessa dagana, en sem eru alls ekki ólögleg. Þar eru skattar bara lágir. Hefði hann haft það og ekki látið banka ráða fé, sem maður ætti aldrei aldrei nokkru sinni í lífi sínu að gera, en það gerðu því miður herra og frú Allir fyrir hrun, þá bendi ég á að Danmörk er númer 42 á lista yfir frábær "skattaskjól" (betra en Botswana í Afríku) þar sem erlendir eigendur eignarhaldsfélaga í Danmörku þurfa ekki að greiða neinn skatt af arði ef hann situr á meira en 10 prósent hluta þess og fær arðinn sendan til "útlanda". Annað hvort í ESB eða til landa sem hafa tvísköttunarsamninga við þetta skattpíndasta land veraldar

Auðvitað vill Danmörk ekki missa af neinu, ekki frekar en öll önnur ríki veraldar. Ekki frekar en til dæmis ríkið Ísland undir kommúnistaríkisstjórn Samfylkingar og Vinstri grænna sem setti á fót starfshóp eða nefnd til að greiða með aðstoð DDRÚV götur kínverskra fjárfesta í skattaskjólum, er stolið höfðu peningum alþýðunnar í Kína, og flutt þá ólöglega úr landi, svo að hægt væri fyrir þeirra tilstuðlan að selja þeim til eignar hluta af þjóðríki Íslendinga - á stærð við fylkið Maine! Þarna á ég við Grímsstaði á Fjöllum. Þetta fólk stendur svo allt í einu öskrandi með sérleyfi Eignarhaldsfélags Skríls yfir Austurvelli í höndunum

Hvað ætlar Allsherjar Rannsóknarráð Ríkisins og skattfjárskýlisrekstur blaðurmanna DDRÚV að gera í þessu? Rannsaka sig kannski í hel. Ekkert var rannsakað, engum sannleika var leitað eftir, heldur var bara skúbbað úr vör til að skaða pólitískan en þjóðkjörinn andstæðing sem mest, og friðhelgi Alþingis Íslendinga ötuð út og dregin niður í drulluna, eina ferðina enn, með útvarparði aðstoð Eignarhaldsfélags Skríls yfir Austurvelli. Maður ælir!

Fjármálaráðuneyti Brasilíu setti Danmörku á listann yfir "skattaskjól" árið 2010. Og hinar Bresku Jómfrúareyjar eru hluti af Stóra-Bretlandi. Ja hérna. Þarf ekki brátt að byggja nýjan Berlínarmúr, til að auka nú miðflóttaaflið eins og í sovétparadís vinstrisins forðum, þar til að allar eigur allra eru loksins komnar alveg út úr lögsögunni. Hej Svergie

Og þegar evruknúnir bankarisar ESB hrundu í fangið á skattgreiðendum evrusvæðis, þá skilgreindi kanslaraína Þýskalands allt stórhertogadæmið Lúxemborg sem eitt stykki "skattaskjól". Hljóp þá forsætisráðshéri þess dæmis í fýlu en sem löguð var til með pólitískum hrossakaupum í reykfylltum stromp-herbergjum og embættisveitingu á móti

Stutt er síðan að íslenskir blaðamenn fóru í boðsferð til báknsins í Brusselbanana. Á undan þeim hafa evrópskir blaðamenn verið þar í þúsundum áratugum saman til að drekka þar í sig ríkidæmi sambandsins, sem er á hausnum og á barmi borgarastyrjaldar samtímis, meðal annars þeirra vegna, því að af aurum sambandsins urðu þeir apar og hafa verið þannig í samfellt 58 ár

Fyrri færslur

 Þúsund blaðamenn í blóma vasa?

 Kreml: Breytingar á ríkisskjalasafni Rússlands fyrirskipaðar

 Traust Svía á sænskum fjölmiðlum nálgast Tyrkland

 Pólitísk fjárkúgun, er það rétta orðið?

 Þýskaland felur skuldbindingar ríkissjóðs í skattaskjólum