Dear Edgars, Dear Commissioner Hahn,

Umboðslausum gjörningi fyrri ríkisstjórnar vísað til föðurhúsanna

He he

http://www.mfa.is/media/gunnar-bragi/Bref-ESB-ENS-pdf.pdf

Skál!
Gunnar

It's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off . .

- bump!, datt niður úr stólnum -

it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's off, it's OFF!

 

Þessu er þá lokið eins framarlega og hægt er að ljúka þessu máli. En það mun samt aldrei deyja svo lengi sem að Evrópusambandið verður ekki beinlínis orðið jafn líkamlega geislavirkt og Tjernobyl er jafnvel í hugum sósíalista

Ágætt og sjálfsagt væri að það kæmi staðfesting frá ESB um að Ísland sé ekki lengur umsóknarland á þeirra skrifborði. Og svo þarf að taka utanríkismálin föstum tökum á ný og snúa sér að vinnunni við hornsteina frelsis, lýðræðis, velmegunar, styrks og þjóðaröryggis

Þingmenn sæki umboð sitt til kjósenda

Ótrúlegt var að þeir (ESB) skyldu samþykkja og taka gilda umsóknina á sínum tíma; hún var nefnilega svona;

Stolinni bifreið Lýðveldisins með íslensku þjóðina innanborðs var 2009 ekið umboðslaust til Brussel (kosningasvik sósíalista Vinstri grænna sem virtu umboð kjósenda að vettugi og unnu forhertir gegn því). Svo heimta síðan sumir að það fari fram þjóðaratkvæðagreiðsla um þjófnaðinn; Ergo; Að haldin verði "þjóðaratkvæðagreiðsla" um að þjófar hins lýðræðislega umboðs fái að komast upp með þjófnaðinn og fái því bara að aka bifreiðinni áfram til Brussel.

Logið var einnig að þinginu um að þetta væri bara eins konar "könnunarleiðangur"! og þjóðinni neitað frá byrjun að koma beint að málinu áður en aksturinn með þjóðina til Brussel í bifreiðinni hófst. Þar með varð bifreiðinni endalega stolið og hún varð þar með að algeru og forhertu þýfi

Umsókn inn í Evrópusambandið verður hér með ekki aftur send, né ESB-aðild tekin upp á Alþingi að nýju, nema að uppfylltri þeirri sanngjörnu lágmarks kröfu að þjóðin sé spurð að því hvort hún vilji ganga í ESB að undangengnum samfelldum 10 ára 75 prósenta meiri hluta vilja hennar til þess, samkvæmt sérstaklega til þess gerðum óháðum skoðanakönnunum. Þennan vinnufrið á æðsta stofnun Íslendinga, Alþingi, algerlega skilið

Þetta þarf nauðsynlega að vera svona, því að þegar umsóknarferli (innlimunarferli) inn í ESB er lokið (svo kallaður samningur (innlimun) liggur fyrir) þá þýðir það að þá-þegar er fyrirfram búið að aðlaga Lýðveldið okkar að ESB og fyrirfram bylta því tilvistarlega, heimspekilega, lagalega, stjórnarfarslega og þjóðréttarlega og það telst þá og þar með formlega innlimað í ESB. Þá er þjóðaratkvæðagreiðsla um svo kallaðan "samning" einungis formsatriði og jafnvel ekki einu sinni bindandi. Stórkostlegt grundvallar skemmdarverk á lýðveldi okkar hefur þá þegar farið fram. Ekki er hægt að bakka út úr þeim gjörningi því búið er þá að umbylta landinu og eyðileggja

Umsóknarferlinu var breytt með tilkomu Acquis, eftir að Noregur sagði tvisvar sinnum nei og áður en að Austur-Evrópa fór inn í það sem svo varð að hugtakinu "stækkunarferli". Ég efast um að fólkið í löndum Austur-Evrópu hafi vitað um hvað var að ræða og hvers eðlis umsóknin inn í ESB var þá orðin, enda lítið hefð fyrir lýðræði í þeim löndum

ESB ætlaði sér þar með ekki lengur að láta hafa sig að niðurlægðum fíflum og breytti ferlinu þannig að ekkert ríki væri að sækja um nema að það væri stjórnarfarfarslega og pólitískt tryggt að það ætlaði inn. Ekkert er til sem heitir "könnunarumsókn". Hneisa er að þetta viðrini skuli hafa tekið á móti hinni stolnu bifreið og svo ofan í kaupið keypt hana. Hvað eru öll þessi "sendiráð" Evrópusambandsins að hugsa? Lifa þau nokkuð inni í lokuðum kassa? Þau eiga að þekkja pólitíska stöðu í það minnsta í nágrannalöndum sínum, í stað þess að básúna út áróðri í þeim.

Hvort hægt sé að draga Jóhönnu Sigurðardóttir, Össur Skarphéðinsson og Steingrím J. Sigfússon fyrir Landsdóm vegna stórkostlegrar vanrækslu og vangá í starfi og fyrir að afvegaleiða Alþingi, veit ég ekki. En það hljóta þó að liggja þung viðurlög við svona algerri vanrækslu og vanþekkingu í þessu máli, sem þau ráku með hrikalegum tilkostnaði og ef til vill skemmdarverkum á Lýðveldi Íslendinga. Nóg er að minnsta kosti til af vitnisburði frá til dæmis atkvæðagreiðslu númer 41079 vegna 38. máls á 139. löggjafarþingi Íslendinga, en þar áttu þjóðkjörnir umboðsmenn þjóðarinnar að starfa í þágu hennar og engra annarra

Hafi þeir á þeirri stund efast um umboð sitt fyrir hönd kjósenda til að sækja um innlimun Íslands í Evrópusambandið, þá áttu þeir ekki þar og á þeirri stund, að hafna beinni aðkomu þjóðarinnar að málinu. Svo þar er engin afsökun fyrir glapverkum þeirra

Fyrri færsla

Deutsche Bank féll á álagsprófi